Èg var 18 ára thegar ég eignadist mitt fyrsta barn (dóttur) nú er hún 18 ára og ég hef gert allt sem í mínu valdi hefur stadid til ad koma í veg fyrir ad hún eignist barn svona snemma. Èg hef alltaf talad opinskátt vid hana um kynlýf,getnadvarnir,mitt líf sem unglingsmódir og svo framvegis engin feluleikur,enda kemur hún til mín og spyr t.d.hvort finnst thér ég ætti ad vera á pillunni eda bara ad nota smokkinn, af hverju er thad svona vont thegar vid gerum thad í thessari stellingu? Og bædi...