Mínar hugleiðingar um ljóðið þitt. Ljóðið þitt sem er fallega hugsað :) Ég spyr mig er tíminn kominn ástarböndið að rofna, því ég sit hér dofin og langar helst að sofna Ég má samt ekki sofna verð að elska og vaka, ástarböndið að treysta annars mun það rofna. En til hvers er að vaka og elska, ef ég er ekki elskuð. Það er ekki við mig að sakast þó slokknaði hafi hans ástareldur. Bless þú ert ekki þess verðugur að heimur minn brotni. Af því ég er lífið, lífið inní sjálfri mér.