Hún situr við gluggann og horfir á hafið hugsar og grætur, Afhverju ég? Helaum og marin , hún tekur upp hnífinn og horfir á blaðið… Ég þoli ekki meira. Hvers vegna fæddist ég í þennan heim? Ég vil ekki lifa, ég get þetta ekki! Á sekúndubroti allt líf hennar rennur í holræsi eilífðarinnar. Einn ólgandi pitt pitt hinna týndu, pitt hinna tómu,.. Þeirra sem enginn tók eftir að fóru. Á gólfinu liggur í dökkrauðu blóði, og andar að sér í síðasta sinn lokar augum og lætur það blæða…. thessi...