Óvá, svo margt.. ég hata strætóa, ég ofanda ef ég þarf að taka strætó. Að finna aldrei neinn sem elskar mig eins og ég er. Að komast að því að ég sé dauðvona, og hafi x marga daga eftir. Að mamma mín deyji. Eða bara fjölskyldumeðlimur. Að slasast alvarlega, og að eilífu.. eins og að brenna í andlitinu, og þjást þessvegna á hverjum einasta degi.