einu sinni var gamall kall sem átti bleikann kalkún. einu sinni fór bleiki kalkúninn í sturtu að þvo belgin á sér, kom þá ekki jóhannes og reif kalkúninn í sundur og át hann lifandi með sósu og öllu öðru sem þarf með. en þá var gamli kallinn reiður og stökk á fílinn sinn og flaug í burtu. og kom með her af eplum til baka og þeir átu jóhannes með jólasósu og brocolíni. p.s gamli kallinn átti heima í texas