Eitt sinn langaði mig að samræmast hugvillu uppgjafarinnar. En þó var ég, að heita mátti, fullvaxta einstaklingur. Sú sköpunargleði sem fylgir frjálsri persónu var hlekkjuð í rammgerð járn hversdagsleikans. Var ég þá fangi einfeldninnar ? Ég hef velt vöngum yfir þessari ómerkilegu líkingu, lengur en orð fá lýst, og enn ekki komist að neinni skynsamlegri niðurstöðu, þó hefur því verið skotið að mér af heilbrigðum manneskjum að þetta séu eðlilegar tilfinningar brotinnar persónu. Ef ég gæti nú...

Ég er nýflutt í fjölbýlishús í breiðholti, og auðvitað tók ég köttinn minn með. Ég byrjaði á því að spyrja allt fólkið hvort það hefði nokkuð á móti því að ég væri með hana, en þau settu það ekki fyrir sig. Við búum á jarðhæð en það er samt svolítið langt til jarðar, svo að kærastinn minn smíðaði þessa fínu kattartröppu handa henni. Ég hleypti henni ekki út fyrr en eftir svona þrjá daga og hélt að þá væri hún nú örugglega búin að merkja sér sitt svæði og ætti því ekki í vandræðum með að...

Úff, veit eiginlega ekki hvar ég á að byrja, en læt samt vaða :) Ég er búin að vera með strák núna í rúmlega eitt ár (ok, köllum hann bara Jón). Allt hefur gengið mjög vel þangað til fyrir svona þrem mánuðum. Þá byrjuðum við að rífast oftar og hlutirnir urðu frekar erfiðir. Þessa stundina erum við í pásu, ég elska hann og sakna hans alveg svakalega mikið, en ég finn það samt sem áður hversu létt er yfir mér eftir að við tókum pásu, nú þarf ég ekki að búa við stanslaust rifrildi og leiðindi,...