Án stoppuðu ekki lengur hjá hinum nú illa Dalúði og fóru strax eftir leiðbeiningum hans. Og þegar þeir fóru heyrðu þeir alveg virkilega illan hlátur í Dalúði eins og hann væri að missa það eina sem væri eftir af viti sínu. Þau komu að hofinu sem að nú var allt ónýtt og saurgað. Þeir gengu hljóðlega og varlega inn, brátt sáu þeir að Dinai lá á jörðinni, öll blóðug. Drepfer greip andann á lofti og Durgur fraus í sporum sínum á meðan Voltranos gekk að henni. Svo kom það… “Hún er dáin!” “Nei…...