Dæmigerður dagur í lífi mínu er að ég rís úr rekkju minni í Jarðheimi höfuðborg Miðgarðs, nema ég hafi orðið mér úti um gistingu í úrvals þorpum í mínum kæra heimi, eins og tildæmis Atlavirki smáborg í Gotar. Þar kem ég oft við til að kaupa vistir. En nog um það. Á meðan ég nudda stýrurnar úr augunum, labba ég niður stigana og heilsa upp á góðkunningja minn Jarl Yuliwyf, sem vinnur við það að geyma nytsamlega hluti fyrir verndara Miðgarðs(skrítið að jarl skuli hafa aukavinnu, ohh well). Hann...