1st. vers: sumir segja ég eigi við vandamál að stríða, segja ég sé orðinn þunglyndur af kvíða,/ veit ekki hvernig það er að líða vel, ég lýg, svík og stel, það er ekkert að ég er barað skríða úr lokaðri skel, akkuru er fólk að skipta sér af? það er ég sem vel, bíð eftir einhverju góðu en um leið ég daga mína tel/ erfiði er eðlilegur hlutur í mínum augum, líf mitt er eins og í rafmagnslausum ljósastaurum,/ hef fellt ansi mörg tár, sæki sálfræðing en fæ samt engin ráð, vona barað þessu ljúkí...