skrítin tilviljun, ég var að sjá grudge 1 í gær í fyrsta skipti. og mér fannst svona eins og markmiðið með henni hafi verið að láta manni bregða í hverju atriði, en það var ekki alveg að virka á mig og mér fannst hún líka dáldið fyrirsjánleg. ég vissi alltaf hvað myndi gerast næst