Þetta er þriðja smásagan sem ég hef klára..(byrjað á milljón:) en fyrsta sem ég sendi inn á huga.. vona að ykkur líki við hana. Allt skítkast afþakkað en gagnrýni vel þegin:) Með dökkbrúnum augunum horfði hann í gegnum mig, fram hjá mér, yfir mig, á allt nema mig. Líkt og ég væri ekkert nema ský, þoka sem hann pírði augun til að sjá í gegnum. Af hverju, af hverju leituðu augu hans alltaf til hennar, bros hans mætti tindrandi hlátri, varir hans sungu roða í kinnar sem ekki voru mínar. Hví var...