Ég langt til hægri leit og sá langa græna haga, en vindur í vinstri fjarska, allt var eins og eiðurmerkur aska. Ég löngu hægri leið fór, snjóskafla, skjálfandi slórandi, skuggi frosin og myndin brotin hundrað ogáttatíu gráður allt varð nú eins og áður. Vindurinn í vinstri fjarskanum leiðin var löng og ströng, þangað til að hlýna tók. Vindur kafnaði þegar regnið féll, eiðimörkin varð að mold og fræ urðu til úr ösku.