Ég er fastur. Í holu sem ég gróf sjálfur. Ég þarf hjálpina en ekki í formi lyfjarinnar Ég ligg og hugsa, hugsa of mikið. Um allt sem ég þrái enAfsakaðu, ég kann enga aðra leið, til þess að tala við þig, til þess að spyrja, hvort þú viljir. Kenna mér um vináttuna, Kenna mér um lífið, Sýna mér ljósið, Og leiða mig í burtu frá myrkri holunni aldrei fæ.