Ég samdi þetta ljóð fyrir tveimur árum þegar vinkona mín dó..var að finna það aftur og langar að sýna ykkur.. Eilíf ást Stundum mér finnst eins og lífið sé búið, og heimurinn snúist á móti mér. En þó að sál mín og hjarta sé lúið fékk líf mitt loks tilgang er kynntist ég þér Þú blést í mig lífi, þú lýstir mér leið, þú kenndir mér aftur að lifa. Þú kenndir mér að þó að ég væri í neyð, héldi lífsklukkan áfram að tifa. En nú ertu dáinn og farin frá mér, lífið er svo tómlegt án þín. Því líf mitt...