Já, snerting skiptir máli. Get ekki beðið eftir að kyssa mjúku varir hans aftur, að faðma hann upp úr þurru bara því ég elska hann svo mikið, að vakna á morgnanna og sjá stór brún augu stara á mig og hönd hans heldur um mig svona eins og að passa að ég hverfi ekki allt í einu… Það er það sem heldur mér gangandi, því ég veit, að þó þetta sér erfitt, þá ég eftir að fá þetta allt að lokum. Sem er að mínu mati MIKLU betra en að hætta með honum og fá ekkert…