Stundum finnst mér eins og öll gleði sé horfin úr lífi mínu, ég fer í skóla, vinn mína vinnu, hitti vini mína og iðka mín áhugamál, en samt sem áður er gleðin engin, núll og nix. Ást..sko þarna fóru hlutirnir að síga niður á við! Þvílík mannvonska, þvílík einsemd sem fylgir. Ást er bara fyrir suma, það sýnir sig sjálft. Ég er ekki sumir. Vinir mínir, eða ég hélt að þeir væru vinir mínir eru hættir að umgangast mig, og það versta er að ást lífs míns er ein af þeim, mykrið enn og aftur,...