Öskubuska var orðin 85 ára og bjó alein í höllinni sinni ásamt gamla kettinum sínum, honum Brandi. Prinsinn hennar og allir hinir voru komnir yfir móðuna miklu. Skyndilega birtist álfamærin, sem hafði hjálpað henni í gamla daga. “Jæja Öskubuska mín. Þú ert nú búin að eiga gott líf og vera góð við alla í þína samferðarmenn. Vegna þessa ætla ég að gefa þér nýtt tækifæri. Ég ætla að gefa þér þrjár óskir.” Öskubuska þakkaði voðalega vel fyrir sig og fór nú að hugsa hvers hún ætti að óska sér....