Lét tæla mig, féll í djúpa gyfju. Átti ekkert svar, komst ekki út. Þvældist bara um. Líkt og leiddur fyrir aftókusveit, átti aldrei von. Sogaðist strax inn, í vítahring. Grunlaus um afleiðingar. Kunni ekki að iðrast. Fór að sjá mig hverfa. Kunni ekki að stoppa. Vantaði björgun, vildi meir. Tímaskynið horfið. Útlitið svart. Stefndi í glötun. Eygði von á ögurstundu. Greip svo fast, mig verkjaði. Fann mig brenna, verða að ösku. Pússlaði mér smám saman aftur. Nokkra bita vantaði. Leitaði þeirra...