Hadrianus fyrir 15 árum, 1 mánuði Fjöldi lestra: 1814

Málaralistin í dag

hérna er smá pæling varðandi stöðu málaralistarinnar í dag.

————————————————————

Málaralistin í dag er komin á mjög sérstakan stað.
Seinasti frægi listamaurinn sem allir þekktu dó fyrir meira en 20 árum. Þetta var Andy Warhol.

Í dag er list ekkert, um leið og hún er allt.
List í dag hefur enga stefnu, ekkert manifesto.
Listin í dag hleypur um í myrkvuðu herbergi og kallar: “sjáðu mig, sjáðu mig, sjáðu mig.”

List er farin að snúast alfarið um listamanninn og hans innra sjálf í stað þess að vera fyrir áhorfandann.

Við erum stefnulaus,
Við erum blind
Við erum týnd.

Við erum komin lengra en post-modernisminn. Við nýtum okkur tækni og stefnur fortíðarinnar án þess að skylja hugmyndafræðina á bakvið.
Í gegnum þessa endurvinnslu er handverkið, táknin og hefðir að deyja.

Og til að bæta gráu á svart þá búum við í þjóðfélagi á tímamótum þar sem hið hliðræna og hið stafræna bítast á í blóðugrum átökum framtíðarinnar. Og hring eftir hring í kringum þetta þjóta tæjur fortíðarinnar í bland við ringulreiði stefnulausrar nútíðar.

En það er ljós í myrkrinu, því aðeins sá er fundinn sem fyrst er týndur.
Förin er ekki um endastaðinn heldur um þær breytingar sem verða á okkur á leiðinni.

Sjálfsskoðun
Sjálfsuppgötvun.

Við erum spurningin, við erum svarið, við erum framtíðn.
Því úr ringulreiðinni mun regla rísa í nýju formi, líkt og hún hefur gert um aldir alda.

pengu fyrir 15 árum, 1 mánuði

þó að listin sé orðin frjáls og við erum komin á það stig að listamenn geta gert í raun allt og ekkert er takmarkað, þá þýðir það ekkert endilega að við séum týnd eða blind :S það sem gerir listina skemtilega er frelsið. og að mínu mati er meira af verkum sem snúa til áhorfendur! ég meina, eins og ef eitthvað verk myndi snúast um það að fá þá sem skoða verkið til að hugsa, móðgast eða annað. er það þá ekki verk sem snýst til áhorfendans? eins og það er núna þá er allt leyfilegt og það er það sem heillar mig mest á þessu tímarbili. við erum á tímabili samtímarlistarinnar og við eigum að taka því fagnandi hendi ekki þunglyndi og reiði og pirringi. þó að listinn falli í smá chaos og þar sem listamenn eru farnir að hugsa fyrir utan kassa og engar reglur eru lengur til að brjóta gerir listina einstaka og listamennina líka. samtímalistinn er fallegt fyrirbæri og eigum við að taka henni fagnandi hendi :D

'' when i think about what's worse for society, cigarettes or porn, i think to myself; damn, i need a drink.''

Fyrra álit

Hadrianus fyrir 15 árum, 1 mánuði

Takk fyrir svarið, vonandi fylgja fleiri á eftir sem geta vakið einhverjar áhugaverðar umræður þar sem mér finnst því miður vera vöntun á því á þessu áhugamáli.

En hvað svar þitt varðar:

Ég vil þó ekki meina að ég sé þunglyndur gagnvart þessu, þetta er visst mótsvar við því sem ég er að læra í listaháskólanum í dag þar sem það er verið meira og meira að ýta manni út í það að sýna sjálfan sig í gegnum verk þín (innvær verk) á meðan ég sem listskapandi kýs að gera verk mín útvær og gegnsæ.

En einmitt þegar ég stend í skólanum og horfi á verk samnemanda minna þá átta ég mig á því að það er næstum helmingur þeirra sem eru að skapa verk sem hinn almenni áhorfandi á erfitt með að skylja vegna þeirra dýptar sem listamaðurinn hefur lagt í verkið út frá innri persónu.

En þegar ég hugsa um þessa illtúlkanlegu nútíma myndlist þá hugsa ég oft til verka Margrétar Blöndal:
http://www.margrethblondal.net/manifesta_installation/manifesta01.jpg
eða Huldu Stefánsdóttur http://www.artnews.is/listpix/pix700/23_05_07.jpg

Enda er þetta mikið stríð fyrir mig innan veggja listaháskólans þar sem ég þyki ekki sýna nógu mikið af sjálfum mér… samkvæmt sumum kennurum þ.á.m prófessorinum mínum.

En Robert MotherWell ritaði þessa setningu sem ég er mjög sammála:

“Most painting in the European tradition was painting the mask. Modern art rejected all that. Our subject matter was the person behind the mask.”

En það er staðreynd að innvær listsköpun og útvær ganga í bylgjum líkt og Ofgnótt innan listar á móti hófstillingu. Listin er dæmd til að endurtaka sig í einu formi eða öðru.

En núna er svarið mitt orðið heldur langt og læt bara þar við sitja.

Bætt við 14. október 2009 - 23:29
Ég ætti kannski að bæta við að ég hef ekkert á móti nútímamyndlist þó það virðist oft vera svoleiðis í skrifum mínum og ber fulla virðingu fyrir þeim listamönnum sem ég nefndi í svari mínu.

Fyrra álit

SantaClaw fyrir 15 árum, 1 mánuði

Nú er ég ekkert menntaður á listasviðinu, nýbyrjaður að teikna aftur eftir næstum 10 ára hlé og úr sveit í þokkabót. Þannig kannski er ég ekki sá besti að dæma samtímalist en ég skil hvorki upp né niður í henni.

Finnst alveg sorglegt þegar “listarembingurinn” skín í gegn, að mínu mati eru sumir betri í lisköpun en aðrir af náttúrunar hendi. Við fæðumst misjöfn og þegar fólki skortir hæfileika finnst mér alltaf að það geti skýlt sér bakvið listamenntun og það sé svo mikil hugsun að bakvið verkin þeirra að engin skilur þau hvort sem er.

Það sem fer kannski mest í mig er að allir geta kallað sig listamann í dag. Mér finnst að list eigi að vera eitthvað sem gerir þig einstakann. Einhver hæfileiki sem lætur þig skera þig úr frá þorranum, eins og er í flest öllum örðum greinum, leiklist, sönglist ect. Það að sletta einhverju á striga er fyrir mer ekki list, listin er að geta selt það dýrum dómum. Eins með muninn milli listar/handverks. Fyrir mer liggur hann bara í verðmiðanum, ég þekki gamlann mann sem stundar útskurð á fulgum í tré og nákvæmnin og hagleikurinn er svo mikill að það er með ólíkindum. En þar sem þetta er handverk rétt skrimtir hann á þessu. Ég er ekki að segja að samtímalist sé alltaf ljót og ósniðug. Hef alveg séð einhverja flotta slettu eða einstaka sniðugt verk sem lét mig staldra við, en 90% er ómerkilegt fyrir mig.

*Beat the Bastards*

Fyrra álit

KROCK fyrir 15 árum, 1 mánuði

Mér finnst þetta frábær grein/pistill hjá þér.

Gæti ekki orðað þetta betur.

Fyrra álit

ChickesshiT fyrir 14 árum, 5 mánuðum

Ég er sammála lang flestu sem sagt hefur verið hér..

Þó svo að nútímalist sé mjög víðtæk þá finnst mér oft fólk ýkja þegar að það kemur að þessari umræðu. Það að hver sem er geti tekið upp málningu, skvett á striga og grætt formúgu á því er kjaftæði. þeir sem geta grætt einhver almennileg kaup á því sem fólki finnst vera sáraeinfalt eru í lang flestum tilvikum þeir sem hafa stúderað sína tækni og unnið með hana lengi og þar með náð þeim árangri að fólk vill kaupa skvetturnar.

Einfaldar skvettur geta bæði verið forljótar og einstaklega fallegar. Þetta fer allt eftir því hvernig listamaðurinn skvettir á strigan, hvaða liti hann notar og hvernig myndin lítur út í heild. Ég er nokkuð viss um að þið mynduð þekkja eina mynd(sem hæfileikaríkur listamaður hefur skvett á) og aðra mynd(sem einhver banani útí bæ hefur skvett á) í sundur.

Það sem mér finnst ríkjandi í listinni í dag eru haugmyndirnar. Ef þú hefur nýjar og ferskar hugmyndir þá ert þú líklegur til þess að ná langt og hugmyndaflug er eitthvað sem ekki allir hafa.

Fyrra álit

Myndlist

Myndlist

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Málaralistin í dag

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi