Sælir kæru hugarar og aðrir viti bornir íslendingar sem ráfa
hafa hingað inn: Ég er Andrésari og hef lesið andrés frá því að
ég lærði að lesa og jafnvel áðuren það (?) mér hefur alltaf
fundist andrés önd stórskemmtilegur og var ég áskrifandi
hans í fjöldamörg ár, síðan ákvað hún móðir mín að slíta
þeim sterku tryggðar bönd sem myndast höfðu milli mín og
geðvonda fuglsins í hásetafötunum með því að hætta áskrift,
en ég lét það ekki stöðva mig og fer að minnsta kosti í annarri
hverri viku til afa og ömmu til að glugga í þetta indislega
myndasögu blað….

En þar sem að ég er ekki að fara neitt með þessari
drepleiðinlegu sögu, þá ætla ég að koma mér beint að
efninu…

Andrési hefur hrakað alveg ÓTRÚLEGA frá því í gamla daga: Í
gamla daga var alltaf eitthvað innihald í sögunum, og þó svo
að ég er orðinn meira gagnrýninn og finnist þær ekki jafn
mikið meistara stykki og þegar ég var en að læra að 1+2 væru
3 (eða 4 man þetta ekki alveg…) þá er alltaf gaman að draga
þetta fram og lesa. En öðru gildir um nýju blöðin.
Myndasögublöðinn eru nú öll orðin rammamerísk og fjalla
sögurnar ýmist um svaka bardaga atriði í hofi einhvers araba
með mikka mús… Eða andrés að leita að gellu sem að kyssir
hann en hann verður að hafna til þess að halda andrésínu
inni…
Mér eru minnistæðar sögur eins og þegar mikki mús verður
bitinn af könguló og á hálftíma verður hann að spæder man
og segir mínu að líf sitt hafi breyst og fer að lemja
vondakallasemstelaveskjumafgömlumkonum
Eða þegar Andrés þurfti að stöðva Risa tómat frá því að
tortíma andabæ…..

Annað er það hvað sögurnar stangast alltaf á, í sumum eru
níuþúsundogátta bjarnabófar í öðrum þrír og í gáfulegstu
sögum Don Rosa eru þeir átta. Snarvitleysingurinn Villiam van
horn inviteraði nýjan karakter sem var feitur og húðlatur en í
hinum er ekki neitt minnst á neinn hálfbróður, alla duglegastir
við það að rífa niður það sem að Andrés er búnað gera síðast
liðin 70 ár eru Pat og Carol McGreal sem gera sögur á borð
við það þegar plútó var fundinn (sem að hann var ekki) og
allskonar renewing crap…

En bíðið! En er ljós í myrkri! Það er ein ástæða fyrir því að ég
fer aftur og aftur til afa og ömmu og og hún er: Eða öllu heldur
hann, heitir Don Rosa!

Takk fyrir mig og verði ykkur að góðu

Einn steiktu