Að mínu mati besta platan með góðvinum mínum Agnus Dei. Samheldin, hröð, hörð og hrá. Auk þess er textasmíðin ekkert nema steittur hnefi gagnvart öllu spilltu yfirvaldi, sem er þema sem höfðar alltaf mikið til mín.
Uppáhalds lög: Ruin, As the Palaces Burn, 11th Hour og Vigil.
In such a world as this does one dare to think for himself?