Ríf af þér hausinn og ríð þér í kokið,
mikklu betra en munnopið.
Sting þig í kviðinn og treð honum inn,
inneflakynlíf er stílinn minn.
Ríf úr þér augað og ríð þér í heilann,
fokking þröngt en ég er að fílann.
Þú segir ekki mikið þegar þú ert dauð,
þetta er ekkert nýtt þetta er daglegt brauð.

Þegar lyktin blómstrar verð ég graður,
náfíla, ég er sjúkur maður.
Köld og rotin ertu best,
tek þig svo hart að ég heyri brest.
Rotin í gegn gamanið búið,
frá mínum kendum eg get ekki flúið.
Graður í morðhug ég verð að fá að ríða,
drep hana strax það er ekki eftir neinu að bíða.
Löngunin heltekur allan mig,
staðráðin í að drepa þig.
Ríð þér dauðri til þú hrinur í sundur,
Þetta er svo gott þetta er algjört undur.