Ég hef aldrei nokkur tíman lennt í annari eins þvælu út af einhverju sem ég skrifaði í gríni. Það er eins og það sé eitthvað innbyggt inn í suma metaláhuga menn að vera nöldurskjóður og böggast út af engu. Og ég segi metaláhuga menn því ég lendi aldrei nokkurtíman í svona bulli inná öðrum áhuga málum sem ég fer inná. Að vera að rífast út af því að ég segi korkur en aðrir vilja segja þráður er nátturulega bara helber þvættingur og sýnir bara hálfgert þroskaleysi, og þegar ég meina þroska á ég við það geta látið þetta framhjá sér fara og vera ekki að tala um þetta. og ekki nóg með það að 1 sé eitthvað ósáttur heldur þarf ryphnol að skipta sér líka af þessu og líka þú og það fyrir mér sýnir ákveðið þroskaleysi. Því aðeins þú hélst þessu áfram, mér sýndist ryphnol ekki ætla að tjá sig meira og ég ætlaði líka bara að gleyma þessu, eeen neei, þú þarft eiga koma þínum skoðunum líka á framfæri og reyna gera líti úr mér.
Burn the Louvre,” the mechanic says, “and wipe your ass with the Mona Lisa. This way at least, God would know our names