Þetta band var absolutely totally nöts! Ég fer ekki ofan af því að áhrifin sem þessir tónleikar höfðu á mig voru svipaðir og impactið sem tónleikar Mastodon á Gauknum höfðu á mig 2003. Trommarinn þeirra er alveg kolfokking klikkaður. Allir hljóðfæraleikararnir voru í raun alveg klikkaðir og þéttleikinn og powerið og punchið sem þessi sveit sýndi í kvöld var með ólíkindum. Söngvararnir báðir alveg rosalegir líka og gætu í raun báðir verið lead-vocalists.
Ég verð að segja að tónlistin og keyrslan minnti mig einna helst á hröðu non-progressive/stoner kaflana hjá Mastodon á Lifesblood og Remission, svona þegar Brann Dailor trommari er að apeshitta og hinir með.
Ég fór á þessa tónleika vitandi EKKERT, þetta band hafði ekki heillað mig nógu mikið til að ég hefði getað hlustað á meira en 1 lag í einu með þeim (enda þessi tónlist vanalega ekki minn kaffibolli) og ég fór ekki síður fyrir Severed Crotch og Celestine og Misery Index… meira fyrir þau bönd ef eitthvað. Ég bjóst ekki við að þurfa að kljást við hjartsláttartruflanir eftir frammistöðu Misery Index….
Bottom line, Gleymið efninu sem bandið hefur fest á plasti… Það er kive sem þessi sveit virkilega blómstrar.
Ég held að það sé nokkuð ljóst að ég ætla aftur á laugardaginn, ekki síst í ljósi þess að gengi íslensku krónunnar er að fara illa með Jóa varðandi bandið. Ef menn mæta ekki, eru menn að missa af einum merkilegustu tónleikum íslensku þungarokkssögunnar… simply put!
Resting Mind concerts