Hmmm þessi umræða hefur snúist örlítið en upprunalegt efni hennar var hve girnilegir hrútspungar geta verið þegar eitthvað er gert við þá saman ber mynd og fleirri myndir sem eru á vef mínum.

hvað varðar skammtastærðir þá er lítið mál að velja sér veitingastað miðað við hvað maður ætlar sér. t.d. staðir eins og lækjarbrekka og aðrir sem eru á túristaleiðum gefa ríflega skammta þar sem algengast er að túristar hoppa inn í 1-2 rétti, og vilja fá mikið fyrir peninginn. (ég hef snætt 5 rétta á lækjarbrekku og tók það allt kvöldið svo löng voru hléin sem ég tók mér á milli síðustu réttana)
hins vegar á Holtinu, Grillinu og öðrum álíka stöðum sem gefa sig út fyrir að vera með háklassa matreiðslu, hvða verðar hráefni, vinnu og útlit á disknum eru gefnir minni skammtar. Þeir sem vilja meir geta auðvitað beðið um ábót. með súpu eða forréttum er gefið með brauð og nú til dags tíðkast að gefa með því ólífumauk, tómatmauk, ólífuolíu og annað í stað gamla góða smjörsins. Það er líka hægt að fá meira brauð án þess að borga meira fyrir það né ábótina.
Ég veit að starfsmenn Hótel Holts gráta ef þeir sjá innlegg þitt því það hefði verið hægt að koma í veg fyrir hlöllaferðina með því að byðja um ábót

ég vona þó að fólk hafi breitt eitthvað viðhorfi sínu gagnvart hrútspungum og öðrum séríslenskum mat. Ég skal viðurkenna að ég borða þetta ekki allt en mig langar að viðhalda þessari hefð, bæði í gömlugóðu myndinni og nýtískunni.

Meigið þið eiga góðan þorra.

Elvar Örn Reynisson
www.veitingavefurinn.is