Tjamm… Ef þú vilt læra þannskonar beitingu á líkama sem kallar fram ‘notbæra’ möguleika á óheftum stökkum og hoppi; þá teldi ég Bujinkan málið…;-)
Td. ef horft er á myndbandið og allar hreyfingar skoðaðar; þá kemur á daginn að ein helsta ástæðan fyrir því hversu óhentugt þetta er, væri einmitt sú hversu:
a). Of mikill undirbúningur, skref og snúningur gefur ‘greinilega’ til kynna hvers má vænta.
b). Of ‘dínamísk’ hegðun veldur óstjórnlegum krafti og stífleika (þrátt fyrir teygjanleg liðamót).
c). Formhegðun veldur fyrirsjáanlegum atlögum sem ‘virka’ (?!?) einungis - mögulega?!? - gegn því sem æft er og við þær aðstæður sem íþróttamaður gefur sér…
…En hver sagði svosem að það væri málið hér; að geta beitt þessu eitthvað til sjálfsvarnar, enda gaman að góðum leik og ‘gamanið’ ætíð í fyrirrúmi…;-)
Kv,
D/N