Blessaður.
Ég skil þig alveg hvað þú meinar með því að kínverskar bardagalistir komi illa fyrir sjónir
almennings hvað notagildi varðar, ég bið bið bara um smá séns, þetta kemur allsaman.
Ég kenni kvikmyndaiðnaðinum um, og auðvitað fólkinu
því ef fólk vildi ekki lifa í sjálfsblekkingu þá væri ekkert McDojo til, það er einfalt að segja
við sjalfan sig að maður geti nú ‘tekið’ hinn og þennann, jafn auðvelt eins og að trúa því
að maður hætti að reykja bara eftir næsta fyllerí. World Class stólar til dæmis á áramótaheitin,
þar sem flestir sem kaupa kort mæta kannski í viku og svo búið, ég ætla síðan ekki að byrja á að
tala um feita miðaldra ameríkana og þeirra ósýnilegu orkubolta en nefni það vegna þess að ég vil
benda á hvað selur.
Hvað varðar samlíkinguna á lyftingum þá er hér smá misskilningur í gangi, það sem ég er að meina
er að þegar þú æfir lyftingar þá borgar sig að gera æfinguna rétt, ekki bara að fara hálfa leið
upp með lóðið vegna þess að maður lyfti sjaldan hlut eins og lóðinu. Ég kýli oftast frá bringuhæð
líkt og í boxi en stundum þegar ég hitti vel á andlit þá dreg ég höndina aftur og læt allt vaða,
þannig æfi ég oft höggin, ekki bara frá bringuhæð heldur spannar æfingin breiðara vöðvasvið eins
og að draga hana aftur aður en kýlt er, þetta er svipað og hendi á mjöðm=meiri dynamic í hreyfinguna.
Ég geri oft æfingar sem líkjast ekki bardaga beint, ég kýli í púða, geri magaæfingar, teygi, og
margt fleira sem kemur að gagni þegar ég fer að slást en er ekki hægt að flokka sem lifandi æfingar,
ef ég ætti að æfa lifandi ALLAN tímann þá gerði ég ekkert annað en að slást.
Og mig grunar nú að þið hafið nú einhverntímann kýlt út
í loftið.
Ég þyrfti helst að ‘sýna’ um hvað ég er að tala.
Anyways, ég væri nú kannski með smá fordóma gegn hinu og þessu ef ég hefði ekki eins mikla reynslu í bardagalistum
, ég byrjaði níu ára gamall að spyrja karatekennarana mína afhverju hitt og af hverju þetta, svörin sem
ég fékk voru oft svolítið fráhrindandi en þarna var líka til fólk sem sagði mér allann sannleikann í málinu
þótt það æfði sjálft,svo fékk ég svörin um judo hjá foreldrum mínum.ég er í rauninni alveg svakalega feginn
því að hafa kynnst þessu því að allan tímann síðan hef ég verið haldinn áráttu í að sannreyna allt sem ég læri
og komast til botns í málinu. Ég byrja á því að spyrja um það sem ég læri í kínverskum bardagalistum
og prófa, ( upp að vissu marki !), meira að segja högg á viðkvæma staði, bara til að sjá hvort þeir virka
eða ekki,
ég hef prófað að byrja slagsmál
með því að loka augunum og láta kýla af öllu afli í þindina, bara til að sjá hversu langt ég kemst eftir það.
Auðvitað kemur oft fyrir að ég geng of langt en sár gróa með tímanum, bullið er hinsvegar erfitt að uppræta
öðruvísi en að láta á það reyna. Ég hef látið taka jiu jitsu lása á mér og sumir voru mjög áhrifaríkir
en aðrir hafa annaðhvort verið ekki framkvæmdir rétt eða þá mögulega (sorry strákar) ónýtir.
En ég er alltaf til í að reyna aftur, hver veit nema að ég læri einhvað sem fór framhjá mér í fyrsta
skiptið. Ég tala ALDREI um staðreyndir heldur aðeins um skoðanir, og er opinn fyrir því að breyta um
skoðun komist ég að einhverju sem ég tel réttara.
Ef fólk trúir því sem það sér í bíómyndum um kínverskar bardagalistir
af hverju trúa þá ekki fleiri á geimskrímsli og þessháttar, menn eru ekki bara að plata með skrímslin.
Enn og aftur Ég lofa grein þegar ég hef tíma, og ég sé líka að ég þyrfti einhverntímann að sanna mig við
tækifæri. Það væri náttúrulega bara brilljant ef það væri stofnaður eins konar fightclub, svo að við gætum lært hver af öðrum og fengið reynslu af að slást við fleiri en bara þessa venjulegu
æfingafélaga.
Jæja , ég sem ætlaði að hafa þetta extra stutt. Djöfull getur maður blaðrað.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.