Ok…

það fer auðvitað eftir því hvað þú kallar vandarmál

ég lít á vændi hreinlega sem form af þjónustu og er ekkert óeðlilegt við við það

en skibulögð glæpastarfssemi hefur lítil sem eingin teingsli við vændi þar sem að vændi er leift nema í löndum sem við köllum 3. heims ríki og 2. heims ríki þar sem er lítið eftirlit með með fyirirtækjum svo framanlega sem að þau borgi sinn skerf til ríkisinns og svo eru auðvitað líka mikil spilling þar sem að lögreglan er spilt

en í öllum siðmentaðri ríkjum þá hefur lögleiðing vændis bara haft gott í för með sér þar eru oft konurnar og kallarnir sem vinna við vændið eru með stéttarfélög

og persónulega er ég mun hrifnari af því heldur en að þetta sé neðanjarðar og fjármagni aðra glæpastarfsemi og þar sem fólk er haldið sem þræla

Veit hann ekkert um nauðganir?! Vonandi veit hann eins lítið um þær og við hinir en það þýðir ekki að menn geta ekki upphugsað þessar aðstæður. Það er nú aldeilis munur að hafa svona gáfumenni eins og þig til að segja okkur hinum hvað sjálfsvörn er og hvað ekki. Mann eins og þig sem greinilega veður í vitinu eins og bréfin þín hér í þræðinum bera glögglega með sér. Hvílíkur munur maður!

Sorry með blótið?

Nenni ekki að ræða við svona fólk..

Vá það greinilega gleymdist alveg þegar ég var tekinn niður(af pólskum fyrrverandi júdómanni believe it or not) í hóp-úthendingu þegar ég var í dyrunum á Cafe Viktor.

Hann gerði heiðarlega tilraun til þess að “ground-and-pound”-a mig en náði ekki inn einu höggi.

Ég ætti greinilega að vera dauður, og afhverju eiga allir vini nema þeir sem stunda BJJ?

Þú ræður ekkert hvort þú ferð niður eða ekki. Stundum þá gerist það bara hvort sem þú vilt það eða ekki(ég vildi það allavega ekki), og hvort er þá betra að vita eitthvað um hvað þú getur gert þaðan eða vera algerlega bjargarlaus?

LOL!!!!!!

Æðislegt, bit-rökin.

Ef þú bítur mann á götunni þá segir hann ekki æi og hleypur í burtu, hann er ennþá ofaná þér og nú er hann bara reiðari.

Líkurnar á að þú getir opnað fyrir slagæð með biti eru afar, afar litlar. Fyrst þarftu að finna hana, koma kjaftinum þér á hana og jafnvel þó að þér einhvernveginn takist það þá er gaurinn ekkert bara dauður á nóinu. Hann er ennþá í betri stöðu en þú og mun ganga frá þér.

Og hvernig ætlarðu að “draga hann að þér” og komast í almennilega stöðu til að beita tönnunum ef þú kannt ekki grappling? Kannt að brjóta niður posture? Losna úr crossface? Komast á hnén?

Þú munt ekki bíta nokkurn einasta mann sem er sterkari en þú í jörðinni án þess að læra grundvallaratriði lifandi glímu, hvort sem það er BJJ, Judo eða Wrestling. Þú einfaldlega kannt ekki að hreyfa þig á skilvirkann máta í jörðinni.

Þú hefur svo innilega ekki hugmynd um hvað þú ert að tala.

Menn virðast halda að allir aðrir en þeir sem æfa BJJ eigi vini og séu með tennur í munninum. Þannig halda þeir því fram að BJJ sé gagnlaust eða gagnlítið í slagsmálum. Í rauninni alger tímasóun heyrist mér. Við það að æfa BJJ yfirgefa allir vinir þínir þig og tennurnar hverfa á dularfullan máta. Þessvegna stendurðu verr að vígi í slagsmálum ef þú kannt BJJ heldur en ef þú kannt ekki neitt. Hver þarf að kunna triangle ef hann getur bara nagað árásarmenn í rólegheitum meðan vinirnir sparka í hausinn á snarlinu.

Það þarf ekki mikla greind til að spotta hugsanavillurnar í þessu.

Málið er bara að passa að hafa jafnmarga vini með sér og árásarmaðurinn, ekki satt?

En það er jú rétt, BJJ er kannski besta bardagalist sem til er í “einn á móti einum, án vopna - slagsmálum”, en hún virkar ekki eins vel þegar þú ert með færri vini en árásarmaðurinn. Ég segi vini vegna þess að ég er að gera ráð fyrir því að bæði þú og árásarmaðurinn fái hugsanlega hjálp frá fólki í kring.

Sú bardagalist sem er virkar sennilega best gegn fleiri en einum er box, að mínu mati. Meðal annars þess vegna erum við að kenna BÆÐI BJJ og box (nánar tiltekið box og kickbox fyrir MMA) í Mjölni.

En svo er líka hægt að færa rök fyrir því að ef fleiri en einn ráðast á þig, þá eru ENN meiri líkur á því að slagsmálin endi á jörðinni, og þar gæti grunnþekking í BJJ bjargað lífi þínu - alla vegna komið í veg fyrir það að þú stórslasist, vonandi. Það meikar því sens að hafa kunnáttu bæði á gólfinu og standandi, því þú getur ekki “ráðið” því hvar og hvernig slagsmál gerast.

En bottom line-ið er að þú ættir að passa þig hvert þú gengur og æfa það sem þér finnst skemmtilegt.

Haha, já .. skil þig :-)

Hmmm, passar svosem og einmitt ástæðan fyrir því að ég tel alla (einhverra) sjálfsvörn frekar kost en galla… Eins og ég sagði; þá veit ég ekki alveg hvernig málum er hagað uppi á Íslandi, en þykir þó gott að vita ef nauðgarar eru yfirleitt mígandi fullir og ófærir um mótspyrnu (???)…

…Hér reynist það oftast þannig að fórnarlömbin eru lamin miskunarlaust áður en nauðgun á sér stað (þá oftast nær af fleiri en einum afbrotamanni), hótað með annaðhvort skammbyssu og/eða hníf og þá erum við ekki að tala um þá ófáu atburði þar sem aðilar þekkjast og jafnvel vinum/vandamönnum (börnum) ógnað í þokkabót…

Nú get ég vitnað í einn atburð sem fékk töluverða athygli í Rotterdam fyrir nokkrum árum síðan, en þar bar við að í Keileweg melluhverfinu (ég bjó þar í næsta hverfi við á þeim tíma, 5 mínútna labb í tannlausar dóphórur… Ojjj barasta); þá dulbjó einn kynskiptingur sig sem vændiskonu og tældi karlmenn til samráðs. Þegar heim var komið, læddi hann/hún svefnpillum í glas og hafði svo fram endaþarmsmök við sín fórnarlömb… Enda var nú eitthvað lítið um kvartanir út af þessu (blessað karlmannsstoltið)…

Annar atburður átti sér stað hér í Schiedam fyrir ekki svo löngu; en þá var bankað á dyr og ruðst inn með sparki og ólátum (skrítið að nágrannar skyldu ekki hafa kvartað), eiginmanni haldið frá með vopnum og hótunum á meðan konu hans og dóttur (dætrum… nú man ég ekki) var nauðgað í bak og fyrir. Að lokum - og svona til að þakka fyrir sig - þá skutu ‘þeir’ heimilisföðurinn og flúðu svo…

Ójá, svona ein hrollvekjan undir lokin þar sem túristalendur geta reynst nokkuð hættulegar: Þá gerðist það þegar ég bjó á Kýpur; að breskir hermenn (semsagt ‘margir’) knúðu danska stelpu til hópsamfara og drápu hana svo… Þetta varð - vitanlega - hið versta mál og var þessum glymskröttum náð og refsað illilega.

Hvað má læra af þessu öllu saman; tja, að mínu mati: Ekki stóla á eitt eða neitt - þá allra síst það sem ‘virkar’ þar sem það kemur í veg fyrir ´rósamt og meðtækilegt - sveigjanlegt - viðmót' en ég tel það að öllu leyti betra en ‘blinda mótspyrnu…’

Nú á ég tveggja ára dóttur… og nú bý ég í nálægð við skrúðgarð/skemmtigarð þar sem 7 ára stelpu var nauðgað fyrir nokkrum árum síðan, henni skilað limlestri og lífvana eftir að ógeðfelldur pedófíllin hafði lokið sér af. Mín skilaboð (af reynslu og þekkingu) til stelpunnar minnar - þá með ofanvert í huga - og svo til þeirra sem við (þ.e.a.s. ég og minn kennari) þjálfum í sjálfsvörn:

Gefðu þig algjörlega og haltu lífi!!! Ef fórnarlamb er rósamt, þá minnkar ofbeldið (oftast nær) og svo sadístík stjórnsemi viðkomandi geðsjúklings… Ef rósöm athugulsemi helst; þá opnast einnig leiðir til undankomu og þær geta komið sér vel…

Nú hef ég rætt mínar skoðanir við konu eina sem lenti illilega í endurteknum kynferðismisnotkunum um árabil og er hún mér hjartanlega ósammála, enda er hún ennþá föst í sinni reiði út í viðkomandi afbrotamann og á enn margt að glíma við. Önnur og ‘stórmerkileg’ kona, sem lenti í misnotkun og kynferðisofbeldi í barnæsku (og þær eru - því miður - ófáar sem hafa þá reynslu) er mér hinsvegar sammála og heldur lífi sínu í vexti þrátt fyrir slæmar minningar…

Nú máttu vera mér ósammála um þetta alltsaman og er svo alls ekki slæmt, en þú gætir lent í því að veðja lífi þínu á aðferðir sem eiga að virka á sinn hátt, en gera það ‘ekki’ þegar þú þarft á þeim að halda (nú vona ég sannarlega að þú komist aldrei að því)…

..Öllu verra er ef þú lendir í haugfullum vitleysing að dimmitera á föstudagskvöldi, hann rekst eitthvað vitlaust í þig og ‘WHAM!!!’ þú hálsbrýtur hann… Það væri slæmt mál.

Kv,

D/N