Tiddis fyrir 18 árum, 1 mánuði Fjöldi lestra: 471

Bujinkan

Ég var að velta fyrir mér hvort er einhver hérna á Akureyri ef ekki í Reykjavík sem stundar Bujinkan?

Þekki reyndar einn hérna á Akureyri
og héld að hann sé sá eini.

[Notanda eytt] fyrir 18 árum, 1 mánuði

Nekron

Fyrra álit

Freestyle fyrir 18 árum, 1 mánuði

Ekki…..

Bara. Ekki….

Fyrra álit

Tiddis fyrir 18 árum, 1 mánuði

Hvað ?

Fyrra álit

Freestyle fyrir 18 árum, 1 mánuði

Fyrirgefðu, hafði ekki tíma til þess að gefa þér ýtarlegara svar, en það sem ég ætla að segja má summa upp í þessari setningu:

Ekki æfa hjá Bujinkan, og í guðanna bænum ekki gefa þeim krónu af peningunum þínum.

Og hananú. Þetta kannski móðgar einhverja en skítt með það.

En ég ætlast ekki til þess að þú takir mín orð bara “at face value” heldur….það myndi ekki góðum efahyggjumanni sæma, sem ég er og vona að þú sért líka.

Þannig að ég skal rekja svona þær helstu ástæður fyrir því að ég andskotast svona rosalega út í þessa tilteknu bardagalist.

Margir telja sig vita hitt og þetta um Bujinkan og Ninjitsu almennt. Ég taldi mig vita það líka. En svo fór ég að skoða málið aðeins betur og komst að ýmsu misjöfnu um Bujinkan Budo Taijutsu.

Bujinkan Budo Taijutsu er hugarfóstur Hatsumi Sensei, sem lærði nokkrur mismunandi Ryueða stíla bardagalista af Toshitsugu Takamatsu, sem var óumdeildur handhafi shihan-ke titilsins í Kukishin Ryu, sem þýðir að hann var talinn æðsti maður þess stíls. En Takamatsu hélt því fram að hann væri einnig shihan í mörgum öðrum stílum, sem mynda uppistöðuna í námsskrá Bujinkan i dag. Eina vandamálið er að það hefur aldrei verið viðurkennt af þeim aðilum sem halda utan um alvöru hefðbundnar bardagalistir í Japan(hin svokölluðu Ko-Ryu).

Maður myndi halda að það skipti litlu máli þar sem skírteini og gömul handrit skipta minnstu máli þegar þú þarft að verja hendur þínar, en það skiptir þónokkru máli þegar líða tekur á þessa sorgarsögu, en fyrst þetta:

Þessi tilvitnun er tekin úr greininn “The authenticenty of the Bujinka” http://www.e-budo.com/forum/showthread.php?t=35175&page=1&pp=15
sem var skrifuð af Kosta Dervenis, sem að æfði með Hatsumi og co. í byrjun nínunda áratugarisn og lengi eftir það…ég feitletraði það sem skiptir a.m.m mestu máli:

Hatsumi sensei first took a shot at a ninjutsu empire in Japan back in the 60s and 70s during the ninja boom there. He affiliated himself at first with Yumio Nawa Sensei and there are indications that he was, for a time, a student of Nawa Sensei. Things did not work out exactly as planned as far as numbers were concerned, but the Bujinkan was born. For a time, Hatsumi let the ninja image go, and concentrated on serious training based on the bujutsu he had been taught by Takamatsu. In the 70s, this small school had an extraordinary reputation in martial arts circles in Japan – the students there were tough! (I witnessed perhaps the last vestiges of that reputation in 1986). The training was severe! I have no doubt that for a long time, Hatsumi Sensei personally believed Takamatsu Sensei’s claims. However, it is a matter of record that in the late 70s he asked Shoto Tanemura, then a policeman, to investigate his teacher’s claims, and Tanemura was unable to verify their validity, including the existence of the Grandmaster cited as previous to Takamatsu! Therefore, there is no question that, at least by the 80s, Hatsumi Sensei knew exactly what was going on regarding the lineage he was holding.

Now, let me make something clear. Masaaki Hatsumi Sensei is a highly talented individual with extraordinary martial and esoteric knowledge. Let it be known that I respect his abilities greatly, and always have – they are undeniable. This article of mine however has to do with the question of his intent and method rather than his abilities, and that is another matter entirely.

Stephen Hayes, son of Ira (hence the marketing background), was the first in the US to option the legendary ninja business plan. He did it extraordinarily well. In 1981, Stephen was giving seminars all over the US, bringing in at least six figures back then, and more power to him. He came up with the business plan, packaged it, sold it (with a little help from Ira’s connections), and the public bought it. I was one of the buyees. While what Steve was teaching was not specifically representative of the Bujinkan dojo, one could say that this really didn’t matter in the end, because as we will see, there has been no teaching regime specific to the Bujinkan dojo since 1985 or thereabouts.

In the 60s and 70s, as I mentioned, the Bujinkan practitioners became well-rounded martial artists. This was a result of severe training. This training revolved around endless repetition, makiwara striking, randori, and violent application of technique; it should be noted as well that all the practitioners had a background in other martial arts and martial sports, some being very high ranking in same. However, the referenced training method did not sell very well to the general public, and circa 1980 Hatsumi Sensei was debating closing shop.

Þannig að það er nokkuð ljóst að í denn stóð Bujinkan fyrir kröftugu starfi, þar sem menn stunduðu mikla þol- og styrkþjálfun og mikið sparring(randori). En eins og gengur og gerist þá er slík þjálfun ekki fyrir alla. Hatsumi var ekki að efnast eins vel á þessu og hann vildi. Þannig að hann ákvað að breyta um markaðssetningu… hafðu það í huga að á þeim tíma sem að Bujinkan var mest “alvöru” þá voru menn ekki að læra að vera ninjur, þeir voru að læra að slást:

During this period, Hatsumi Sensei had determined that hard training does not sell well, and came up with the kata-based, free-variation, no-resistance training that made his fortune and has characterized the Bujinkan since the mid-eighties. Concurrently, he hyped up the ninja image once again, because Steve had proven that it worked, and stirred in all the trappings – the patches, black uniforms, construction worker’s tabi, exotic weapons, talcum powder, etc. Circa 1988-89 Fumio Manaka gave a series of private seminars in the States, for the most part to my own students, in which he presented the individual ryu-ha kata material. It went over really big. That was the final piece of the puzzle for Hatsumi Sensei. The Bujinkan took wing. Bujinkan students did kata, non-resisting, and did continuous henka, just like “The Old Man”. The difference was, the Old Man had a lifetime of serious martial arts training behind him, and he was, well, old.

At the same time, circa September 1986 (he even changed his warrior name to symbolize this change in intentions), Hatsumi Sensei began to indulge in selling ranks. This was centred on his advanced recognition of the new market economy. Previous martial arts businesses had been based on multi-level marketing. You had a Regional Director, most typically from the country of origin, a national director, area managers, and local teachers, with the lower levels feeding percentages all the way up the food chain. Away with MLM, Hatsumi declared! There can be only One, and He shall be Me – it’s my school after all! As early as 1986, the Japanese Shihan were complaining to me that Hatsumi Sensei was taking their students away from them. Watch how this worked: the middleman went in, set up shop, then surrendered his efforts and his students to the boss. Works great if you’re the Teacher, but sucks if you’re the middleman. And if that middleman was your own student who had devoted years of his life to you, well, that showed how much you really cared for your student, I suppose. Dog eat dog world, after all. In any case, Hatsumi Sensei followed the modern entrepreneurship franchising system. On the one hand, part of it was simple genius on Dr. Hatsumi’s part: you set up an easy method of training, cloaked it in mystique, made it cult-like in its focus, centered it on one individual. Distribute books and tapes profusely (does this remind anyone of Amway?) so that the material is superficially out there for anyone to review. Eliminate all merit based criteria – in fact, ranks are openly requested and sold freely by correspondence, without examination. (Drumroll) Instant success! Not multi-level, but bi-level marketing, with Hatsumi on one tier and everyone else on the other. The scope is simple – get the numbers out there and the rest is sure to follow. On the other hand, I personally believe the aforementioned system was conceived not only by foresight, but by two additional factors: 1) Hatsumi Sensei’s inability to trust in anyone because of his own family history, and 2) more importantly, because of his inability to handle and understand technology. His grasp of economic transaction was strictly barter; I get the cash, you get the diploma with the stamp on it. Under the circumstances, people suggesting computers and databases (such as myself) in order to insure a more merit-based, time-in-actual-training-dependent system, were met with suspicion and open hostility.

The situation got so bad that Bujinkan ranks had to be increased by another ten so that they could be sold further (that is to say, 15 Dan, plus another 5 variations on the 15th – the presumption that there are “only” 15 Dan in the Bujinkan is incorrect).

Skv. þessari grein tók Hatsumi meðvitaða ákvörðun um að hætta að kenna það sem virkaði í skiptum fyrir fantasíu sem að hann VISSI að var rugl til þess að geta hagnast á því. Ég veit ekki með þig en ekki myndi ég vilja tengjast slíku fólki.

En þetta er ekki allt. Þetta eru náttúrulega bara orð eins manns, og kannski er honum eitthvað illa við Hatsumi og Bujinkan yfirhöfuð. En lítum á þau sönnunargögn sem fyrir liggja á netinu:

Á heimasíðunni www.bullshido.net , sem að er ein besta bardagalistaheimasíðan á netinu, og gerir það að markmiði sínu að fletta ofan af öllum þeim sem svíkja, pretta og svindla í bardagalistum, er hægt að finna tugi vitnisburða þeirra sem hafa gefist upp á Bujinkan og því sem þar fer fram, sumir eftir áratugaþjálfun, jafnvel með Hatsumi sjálfum!!! Allir hafa þeir sömu sögu að segja:

1. Ekkert sparring. Lítið sem ekkert kontakt og engin þörf talin á því að nemendur sýni á nokkurn hátt að þeir geti beitt því sem þeir læra gegn alvöru andstæðing

2. Gráðanir eru geðþóttaákvarðanir Hatsumi og þeirra sem að eru æðstir í kerfinu, og byggjast mest á því hvað þú ert tilbúinn að eyða miklum peningum í einkatíma, seminars og allskyns rugl.

Farðu bara inn á www.bullshido.net og sláðu inn “Bujinkan” í leitarvélina og þú getur lesið það sjálfur.

En það gætu náttúrulega verið alltsaman einhverjir hatursmenn sem að ljúga sig hása. Kannski sparra Bujinkan menn alveg helling, og allir hafa rangt fyrir sér um listina?

En tökum eitt test enn. www.youtube.com hefur á stuttum tíma orðið ein öflugasta vide-heimasíða á netinu. Þar er hægt að finna nánast ALLT.

Ég fór inn til gamans og sló inn “Bujinkan”. Ég fékk þetta út úr því:

Video results for “Bujinkan”: Results 1-20 of 134

Sem sagt alveg heill helv. hellingur af Bujinkan á youtube. T.d þessi 15. Dan “meistari”: http://www.youtube.com/watch?v=Nhwtmxtsi4c

Eða þetta rugl: http://www.youtube.com/watch?v=N0jOMc9R4Ak&mode=related&search=

S.s, meðvirkir uke's og óhóflega flókin brögð.

Svo sló ég inn “Bujinkan Sparring” í leitarvélina og fékk þetta til baka:

Video results for ‘Bujinkan sparring’
No Videos found for ‘Bujinkan sparring’

Af hverju er ég ekki hissa? En leyfum þeim að njóta vafans - kannski nota þeir japanska orðið Randori í stað sparring???

Video results for 'Bujinkan Randori'
No Videos found for ‘Bujinkan Randori’

Þá vitum við 4 hluti um Bujinkan:

1. Það sem þeir kenna þér gagnast þér ekki í sjálfsvörn.

2. Það sem þeir kenna þér gagnast þér ekki til heilsubótar(þar sem lítil áhersla er lögð á styrk eða þol).

3. Þú munt ekki verða gráðaður í takt við hæfileika.

og

4. Þú ert ekki að fylgja neinni árþúsundagamalli hefð heldur samhræring úr jujutsu, kendo, judo og svo bara hverju því sem miðaldra japana datt í hug að blanda í pottinn til þess að geta kreist nokkra dollara í viðbót út úr vesturlandabúum sem að vita ekki betur. Bujinkan Budo Taijutsu námsskráin í núverandi mynd er algerlega hugarfóstur Hatsumi, og þarafleiðandi ekki nema nokkurra áratuga gömul. Judo er eldra en Bujinkan Budo Taijutsu!!!

Þessvegna verð ég bara að vara þig við. Ef eftir allt þetta þig langar ennþá að prufa þetta, endilega gerðu það!!! Þú veist þá allavega hvað þú ert að fara út í. En ef þú gerir það þá kemst þú að öllum líkindum ekki í form, verður ekki betri í að slást, og ert ekki að læra neitt sem er “ekta” japanskt, then what's the goddam point???

Plús það að mér finnst það ekki verjandi að hætta á að ein einasta íslenska króna gæti endað í höndum Hatsumi “Sensei”, manns sem að er nákvæmlega sama hvað um þig verður.

Fyrra álit

Nekron fyrir 18 árum, 1 mánuði

Blessaður Freestyle og vel að orðum komist (ég þakka fyrir þetta einstaka tækifæri;-)

Nú verð ég líklegast að standa almennilega fyrir svörum þó svo að ég forðist það að flækjast - um of - inn í þá vafninga og vesen sem fyrirsátu/fylgdu bröttfor Hr. Tanemura og Hr. Manaka úr Bujinkan á sínum tíma… og þá ætla ég ekki að fara út á þann hála ís að verja þá innan Bujinkan sem standa illa fyrir sínum málum, en þeir eru þónokkrir og hef ég þess vegna – eins og áður var getið – varað fólk við gleypigangi og ráðlagt mínum nemendum að halda sig að mestu við Hatsumi og hans kennsluaðferðir… Við erum óhræddir við að líta í eigin barm og viðurkenna að oft er ekki allt með felldu þar sem fólk er fyrir…

Nú skilst mér að þrátt fyrir allar þessar upplýsingar, hafi þú (Hr. Freestyle) – ásamt þorra efasemdarmanna – aldrei æft eða ‘bragðað’ á Bujinkan af eigin reynslu og styðjist eingöngu við það hvað fréttir herma (vitanlega er gott að gerast ‘skeptískur’ við þannskonar lesningu, en hún er samt sem áður ‘álit’ sumra gegn ‘skoðunum/reynslu’ annara). Á svipaðan hátt; hef ég heyrt margt misjafnt um BJJ og marga þar inni, en þá gekk ég einfaldlega á vit ævintýranna og prófaði þetta sjálfur… dró svo mínar ályktanir eftirá. Nú gæti ég einnig sagt – og talað af persónulegri reynslu – um Mjölni og Matt Thornton – keyrt áfram á eigin speki eða annara… talað mig í horn og komið mér þannig fyrir að ég nái ekki að njóta þeirrar reynslu að einfaldlega mæta hjá ykkur og hafa góða skemmtan af… Ég mun svo draga mína ályktanir eftirá, en þó fremur halda þeim að mér heldur en að reyna að tefja/eyðileggja gott framtak Mjölnis á sjálfsskipuðum forsendum…

Það má svo segja margt misjafnt um Ninjutsu og Bujinkan eftir því, en eitt gengur fyrir og það er hversu breytileg listin er – og kennsluaðferðir – til samfylgdar síns tíma (td. þróuðust málin þannig að harkan varð útundan og ‘meðfærni’ gekk inn í staðinn). Þannig þróast þetta hjá okkur og gengur fyrir á sinn hátt, en ég tel þetta ekki sem sjálfsvörn/íþrótt (þrátt fyrir umdeilanlegt ‘notagildi’) og það ætti þá jafnvel að útskýra það bil er virðist liggja á milli Bujinkan Budo Taijutsu og td. BJJ.

Hvað varðar Hatsumi sjálfan og hans bakgrunn (Takamatsu og ‘sannaða’ tilvist 33gja ættliða að baki Ninpo Taijutsu eða Bujinkan Budo Taijutsu), þá er ég ekki með upphafleg ‘ninja-scrolls’ undir höndum (ennþá:-) og get þarafleiðandi ekki staðfest aldur og/eða pappírstegund í eigin persónu… En ég læt þá bara sagnfæðinga um þetta og þeir virðast – eftir öllu – sannfærðir!!! Það sem flækti málin þá helst fyrir Tanemura á sínum tíma, voru þau skjöl sem hann komst yfir hjá ekkju Takamatsu (ef ég man rétt) og forðaðist að sannkenna þar sem Hatsumi hefði þá lagt hald á þau á þeim forsendum (lagalega séð???) að hann væri nú einu sinni Soke og arftaki arfleiðarinnar… Enda skilst mér að það sé ennþá stirt þar á milli.

En þó til að sannfæra – vonandi – sem flesta; þá vitna ég í skjal (og nú gæti ég staðið í því að ljósrita það og láta þýða fyrir þig) sem var útgefið af ‘japönsku ríkisstjórninni’ og staðfesti ekki einungis að Hatsumi væri ‘ósvikinn í alla staði’, heldur fékk hann það á prenti að hann teldist ‘National treasure’ og ekki minna en það…

Ef einhverjir hafa staðið í og undir Bujinkan, komið þaðan ósáttir og illa fyrir lagðir; þá finnst mér það leiðinlegt og vona að þrátt fyrir áráttu og meðfylgjandi viðvaranir, þá nái þetta fólk að halda áfram á sinni leið og sitja ekki of lengi með leiðinlegar minningar… En ég mun halda mig við Bujinkan ásamt þeim sem hafa prófað (og er sannfærðir), enda er til mikils að vinna og þótt ég forðist allan klíkuskap eða þjónustu við – eða undir – einhverjum 15 Dan ‘meistara’ þá hef ég persónulega ekkert slæmt um þetta fólk að segja. Gráður innan Bujinkan eru ‘ekki’ staðall sem setur einn yfir annan (hér eru líklegast 90% vestrænna Bujinkan manna mér hjartanlega ósammála) og endalausar gráður eru gefnar út sem verðlaun fyrir góða frammistöðu og annað slíkt, ekki sem einhverskonar titill. Svarta beltið þýðir einungis að viðkomandi hefur lokið ákveðnu stigi og er þarafleiðandi reiðubúinn undir ‘ítarlegri’ þjálfun, en ég held mig við aðferðir hinna japönsku Shihan og trúi því að með góðri athugulsemi og frammistöðu, sé hver meðal maður – eða kona – reiðubúin til að þiggja svarta beltið á ca. tveimur árum… Bara gott mál!!!

…En til frekari útskýringa og samanburðs á kennsluaðferðum mínum undir fána Bujinkan, þá vildi ég byrja á því að viðurkenna – og gerast algjörlega sammála – mörgu af því sem þú leggur á borð. Td:

1. Iðkendur Bujinkan eru margir hverjir misjafnir og þar á meðal; þeir sem æfa lítið sem ekkert lifandi (samkvæmt MMA staðli), eru klunnalegir og rembast sem rjúpur við staurinn. Eltast við sjálfskipuð Bujinkan Goð og kyssa afturenda þeirra látlaust. Persónulega finnst mér rassasleikjur lítils virði, en ef það heldur fólki við sitt… Ójæja, þröngsýni er fyrir suma…

2. Nagase Shihan (forvitnilegur Bujinkan kennari í Japan) hélt því fram á sínum tíma að það þyrfti ekki meira en annars Dan Kyokushinkai til að rústa obbanum af þessu 5da Dan+ liði… Nú hef ég sparrað við þannig menn og get sagt – með fullvissu – að ég telst ekki til ofangreindra aumingja…

3. Vestræn ofurmenni bjóða fram sínar leiðbeiningar, gráður og bæklinga sem – að mínu mati – er jú, ágætis framlag… en ég tel það (enn og aftur) betra að fólk haldi sig sem næst uppruna og innihaldi bardagalistarinnar, en gæti þess að falla ekki fyrir stórhættulegum og ‘valdasjúkum’ mönnum…

Nú vildi ég helst grípa í ofanverða þrenningu sem heild og draga fram þá ‘staðreynd’; að þetta virðist eiga við flest, innan sem utan heims bardagalista/íþrótta, og þá undir hverjum og einum að meta sitt athæfi vel, leita uppi það sem gott er og forðast vegleysur og/eða vitleysu… Svo lengi sem fólk skemmtir sér og dregur lærdóm af. Nú hef ég gefið mörgu gaum og athugað hitt og þetta, en ólíkt sumum hverjum; þá finnst mér betra að fólki njóti þess að upplifa/uppgötva af eigin reynslu og þurfi þá helst ekki á einhverjum viðvörunum (af minni hálfu) að halda. Þó vildi ég (sem dæmi og til samanburðs) taka fyrir mína eigin ‘reynslu’ af sjálfsvarnarlistinni Krav Maga, en þar féll kenningin einmitt á því að fólk gerði hluti sem stangaðist á við það sem ‘Virkaði’ (hættuleg orð innan sjálfsvarnar)… og um leið og skammbyssan var gripin á annan hátt en ætlað var, þá varð þjálfarinn bara fúll, missteig sig og gerðist reiður…: En þetta þýðir þó ekki það að ég myndi freista þess að frelsa fólk frá Krav Maga með því að styðjast einungis við eigin ‘takmarkaða – þó – reynslu’. Ég trúi því að það sé margt þar sem er örugglega þess virði að rannsaka náið… þó kannski ekki á þeim stað er ég mætti á (mæli þó frekar með ‘Systema’ af eigin – aftur – reynslu).

…En nú vildi ég ljúka þessu hjali í þeirri von að fólk átti sig jafnvel aðeins á þessum límkennda köngulóarvef sem virðist hafa spunnið sig inná og utan um bardagalistir/íþróttir/sjálfsvörn, álit gegn áliti og staðreynir hér og þar… Alltaf nóg að grípa sér til fulltingis, enda kannski samkeppnin í huga ásamt meðfylgjandi hræðslu og hroka. Þeir vita alltaf best sem iðka (til góðs eða ekki), en ég tel einmitt þann muninn á Bujinkan – eins og ég þekki það – og mörgu öðru (sem ég hef prófað) að við erum ekki að rakka niður hæfileika annara, því þeir sem vita kannast við þá staðreynd: ‘’Að þegar á hólminn er komið, þá þarf ekki mikið til…’’ (og nú ‘vitna’ ég í króaska leyniskyttu sem notaði sína Bujinkan hæfileika til að ‘lifa af’ á hrikalegum erfiðistímum… Fer ekki lengra með það).

Ég vona svo bara að fólk geri það sem skiptir máli, þ.e.a.s. æfi sína íþrótt eða list og noti reynslu annara til góðs frekar en hindrunar, enda margt sem má læra af hverjum og einum. Td. er ég persónulega mjög hlynntur því að læra nýjar og framandi sparkaðferðir, þá helst úr Tae Kwon Do, en ég hef ekki miklar áhyggjur af því hvort þær virki eður ei… Ef til þess kemur, þá ‘læt’ ég þær virka og það er Taijutsu!!!

Bestu kveðjur á alla,

Diðrik/Nekron

Fyrra álit

Freestyle fyrir 18 árum, 1 mánuði

Takk fyrir gott svar Diðrik minn, það er greinilegt að þú hefur mikla ástríðu fyrir því sem að þú ert að gera og með léttleikann og skemmtanagildið í fyrirrúmi. Það strax breytir miklu.

Eitt sem væri kannski gott að útskýra strax samt - sem er munurinn á hugtökunum “McDojo” og “Bullshido” eins og þau eru notuð í daglegu tali. Þetta eru skyld hugtök en ekki nákvæmlega það sama.

McDojo er einmitt það - skyndibitaútgáfan af alvöru Dojoi. Þú getur rekið kennt fólki virkilega solid bardagalist en samt verið McDojo. Þá ertu að kenna þeim góða bardagalist, en gera það fyrst og fremst með gróðahugsjónina að markmiði - bindandi langtímasamningar(2-3 ár)sem er pressað á fólk að skrifa undir í fyrsta eða öðrum tíma(hard sell), og þegar það er komið þá lítið lagt upp úr hvort þú mætir eða ekki, litið niður á það ef þú vilt æfa annarsstaðar meðfram(ótti við að missa kúnnan annað), loforð um svart belti eftir X langann tíma o.s.frv….í rauninn snýst McDojo um ósiðlegar eða jafnvel glæpsamlegar bisness aðferðir. Eitt besta merkið um McDojo er ef að kaup á einkatímum og/eða ferðalög til meistara meistarans eru skilyrði fyrir frekari gráðun umfram hæfileika.

Velferð veskis kennarans hefur alltaf forgang yfir velferð nemandans. En ef að nemandinn sættir sig við peningaplokkið og æfir sig af öllum kröftum þá getur hann orðið þónokkuð fær bardagalistamaður. Hann borgar bara óhóflega mikið fyrir það. Gott einkenni McDojo er ef að þú finnur flinkann gaur innan skólans sem að getur rústað sér mun hærra gráðuðum mönnum, en er ekki metinn af verðleikum af því að hann neitar að borga sig upp virðingarstigann (“blue-belt lifer”).

Bullshido er allt annar angi á “slæmum” bardagalistum. Þú getur kennt fólki ókeypis og af mikilli ástríðu en samt verið að kenna Bullshido. Margir “Bullshido-ka's” gera það algerlega án þess að átta sig á því - þeir vita bara ekki betur og eru einfaldlega að skila frá sér því sem að þeir meðtóku frá sínum kennurum í góðri trú. Bullshido snýst um að kenna útfrá prinsippum sem að enginn vísindalegur fótur er fyrir(Chi/Ki til dæmis), forðast sparring og einbeita sér að “esóterískum” hugmyndum um hvað bardagi felur í sér.

Bullshido getur skotið rótum í hvaða bardagalist sem er, en yfirleitt ekki þar sem listin er “pressuprófuð” með reglulegu millibili. Og þar á ég ekki við óljósar tröllasögur um einhvern einhversstaðar sem einusinni notaði bardagalist X til að lifa af, heldur persónulega pressuprófun, helst á æfingum þar sem allir geta séð og tekið þátt…þessvegna eru sumar bardaglistir með meira mótstöðuafl gegn Bullshido-tendensum en aðrar - þær eru með sterkara “ónæmiskerfi” ef svo má segja. Þeir sem vilja bara vera svalir án þess að svitna, fá marbletti eða hugsanlega játa sig sigraða gegn veikari/minni andstæðingum draga sig í hlé og leita á önnur mið.

Það er nokkuð ljóst af þeim staðreyndum sem liggja fyrir að ég myndi seint saka þig um það fyrra, og náttúrulega mun ég ekki saka þig um það seinna fyrr en ég hef prufað það sjálfur, en af því myndefni sem ég hef séð af æfingu þinni sýnist mér það vera afar svipað því efni sem ég hef séð frá Bujinkan almennt á netinu, og fyrirgefðu Diðrik minn(djöfull er erfitt að vera svona neikvæður við einhvern sem þér er vel við :D ) en það efni hefur ekki sýnt mér nokkurn skapaðann hlut sem samræmist neinu því sem ég hef séð fara fram í raunverulegum átökum fólks, hvorki í hringnum, á mottunni eða á götum úti(og ég hef þurft að standa í öllu þrennu). Það er bara á einhverju allt öðru plani þar sem önnur náttúrulögmál gilda, og meðvirkni virðist vera alger nauðsyn til að Bujinkan virki….og það get ég bara ekki bekennt á nokkurn hátt.

Kannski hef ég rangt fyrir mér, þegar öllu er á botninn hvolft sá ég einungis lítið brot af námskeiðinu þínu og kannski var allt annað sem fór fram á allt öðrum nótum. Ég væri alveg til í að skoða það nánar. En á meðan þú kennir þig við Bujinkan og kennir eftir þeirra námsskrá þá bara verð ég að halda mig við þann keip Diðrik minn, einn vel og mér líkar við þig að ráðleggja fólki að stunda þetta ekki, eða allavega að vera verulega skeptískt á það sem því er sagt og kennt í þessum tímum.

Og þetta með að Hatsumi hafi verið heiðraður sem þjóðargersemi í Japan er að vissu leiti satt, en hann var ekki heiðraður fyrir bardagalistir. Hatsumi er kannski margir hlutir, góðir og slæmir, en eitt sem að allir virðast vera sammála um er að hann hefur gríðarlega yfirgripsmikla og djúpa þekkingu á japanskri “caligraphy”, eða leturgerð og hefur þýtt fjöldamörg forn handrit yfir á nútímamál. Það var það sem hann var heiðraður fyrir.

Bujinkan Budo Taijutsu telst ekki til og hefur aldrei talist til “Ko-Ryu”. Það hefur fengist staðfest frá þeim yfirvöldum sem með þau mál fara í Japan.

Nokkrar tilvitnanir frá sagnfræðingum og öðrum sérfræðingum sem snillingarnir á Bullshido grófu upp:

Ron Beaubien
——————————————————————————–

Ninjutsu History?

And in another “Question & Answer” excerpt by Dr. Karl Friday (Professor of History at the University of Georgia and author of Hired Swords and Legacies of the Sword) from the June-July-Aug 1999 Journal of Japanese Sword Arts (reproduced with permission of the author) we have a bit on “Ninjutsu History.”

Q: I was told once that there never really was “ninja”–in fact the story I got was that an American invented the whole ninja “thing” and sold it to the Japanese who loved the idea and made a lot of B movies about ninja and their secret ways. Any comments?

A: The lack of reliable documents to work with makes ninja and ninjutsu a very difficult subject to research, and the ninja movie and novel phenomenon gives the whole topic a cartoonish aura that further dissuades academic historians from looking into it. Thus, there isn't much out there to read, other than what has been written by modern teachers of “ninjutsu,” none of whom have any credentials as historians. In English, you're simply SOL; in Japanese there are a few decent books and articles around, but for the most part information on ninja has to be culled in bits and snippets from studies on other topics.

The most reliable reconstructions of “ninja” history suggest that “ninja” denotes a function, not a special kind of warrior–ninja WERE samurai (a term, with BTW, didn't designate a class until the Tokugawa period–AFTER the warfare of the late medieval period had ended–before that it designated only an occupation) performing “ninja” work.

The idea that distinctive, specialized ninjutsu ryuha existed prior to modern times is highly suspect. Specialization–focusing on one art, such as the use of sword or spear–was a phenomenon of the Tokugawa period, when Japan was at peace and bugei training was undertaken more for reasons of traditionalism or self-development than for practical use. Prior to that no warrior could afford to specialize–any more than today's infantrymen can afford to learn only one weapon. Given the pomposity of tone that developed in samurai philosophy during this period, arts of concealment and espionage strike me as exceedingly odd choice for samurai seeking spiritual development or contact with past glories. It IS possible, or course, that a few small specialist traditions developed during this period (possibly to serve the interests of would-be spies or thieves) but this would have been a very small market and a difficult one for teachers to reach and sustain. In any event, there is NO extant documentation for ninjutsu ryuha (including the documents that Hatsumi Masaaki claims to possess) that independent experts (historians or authorities on diplomatics) have been able to authenticate as dating from prior to the late 19th century.

On the other hand, even the movie-style ninja have a much longer history than the movies. Ninja shows, ninja houses (sort of like American “haunted houses” at carnivals), and ninja novels and stories were popular by the middle of the Tokugawa period. The “ninja” performers may have created the genre completely out of whole cloth, or they may have built on genuine lore derived from old spymasters. Either way, however, it's clear that much of the lore underlying both modern ninja movies and modern ninja schools has both a long history AND little basis in reality outside the theatre.Karl Friday

Og hér er yfirlýsing frá Koryubooks.com, sem sérhæfir sig í að þýða gömul Ko-Ryu handrit úr japönsku yfir á önnur mál fyrir sagnfræðinga og aðrar fræðigreinar:

We've been accused of unreasonable prejudice against the popular “ninjutsu”-derived arts. To avoid having to repeatedly answer charges of bias, I've assembled a few other independent researchers' thoughts on the matter. Basically, it is our opinion that modern-day ninjutsu and ninjutsu-derived arts are not koryu bujutsu. They are not based on a continuous transmission of technique and culture. Koryu.com covers koryu bujutsu. That doesn't mean that arts we don't cover are not worthwhile. We just don't cover them.

Let me say this again, since it seems some people don't understand. We do not cover ninjutsu! The art and those derived from it do not fall into our definition of the koryu bujutsu. Period. If you want to define the koryu differently, that's fine. Just don't ask us to change our definition, which is based on considerable first-hand experience and decades of research in Japanese source material. Please do not trouble yourself to write us to try and convince us to change our minds. It will not work.

We have made every effort to be as low-key as possible on the issue of “Is ninjutsu koryu?” We do not stress or advertise our position. That's because we sincerely believe that if your training is working for you then it is none of our business. However, if you come to us and ask whether we consider ninjutsu or the Bujinkan-derived arts to be koryu–well, we can only provide our honest opinion.

Please, please, please don't waste your time or ours. We really have seen the material relating to this issue; unless you happen to be a Japanese scholar who delves into ancient makimono, you won't turn up something we haven't seen and considered. Again, just because we don't share the same opinion doesn't mean that we are not all doing useful and good training. Yoroshiku onegaishimasu. I really appreciate your consideration!

Báðar þessar tilvitnanir koma frá

http://www.cyberkwoon.com/forum/viewtopic.php?p=86340

Allavega þá vil ég alls ekki ergja þið Diðrik, en sem efahyggjumaður og vonandi einhverntímann alvöru “scholar”, (maður er nú einu sinni í Háskóla “for a reason”!) þá verð ég að halda mig við minn keip að sönnunargögnin gegn því að Bujinkan sé þess virði að æfa vegi þyngra en þau sem mæla með því.

En eins og með allt annað í þessum heimi, þá áskilur fræðimaður sér alltaf þann rétt að skipta um skoðun ef frekari sönnunargögn kollvarpa fyrri kenningum hans.

Og ekki halda að ég vilji ekki að Bujinkan virki, eða að mér sé eitthvað illa við Ninjur. Ég ELSKA Ninjur!!! Ef að Bujinkan þjálfun gæti í raun kennt mér að vera “ekta” ninja þá væri ég rokinn út til Japans í gær. Hvern langar ekki til að vera Ninja? Ég horfði á allar bíómyndirnar og las allar bækurnar þegar ég var yngri og fyndist fátt yndislegra í þessu lífi en að geta orðið gæddur þeim hæfileikum - en það er stór munur á því sem maður vill að sé satt og það sem er satt.

Fyndið einnig að þú skulir mæla með Systema - þar sem Systema hefur einmitt oft verið líst sem n.k. sauður í annarri sauðagæru, sömu prinsippin og æfingaraðferðirnar og í Bujinkan, bara annað “backstory”, s.s ninjum hefur verið kúplað út fyrir sovéska sérsveitarmenn, og mystíkina sem er farin að umlykja sovét-tímann. Hver myndi hafa trúað því að kommagrýlan yrði notuð til að selja úthverfa-ameríkönum bardagalistir???

Fyrra álit

Nekron fyrir 18 árum, 1 mánuði

Sæll aftur Freestyle (og nú þykknar aldeilis í súpunni…:-),

Enn og aftur mun ég reynast svara verður, þó að það sé óneitanlega margt á ferðinni sem þurfi að íhuga og athuga nánar… Þ.e.a.s. þar sem pressan gerist ágengari, þá verður minningin ein að víkja og almennileg rannsókn að taka við… Tja, að einhverju leyti allavega.

En svona til að byrja með: Þá get ég ekki neitað McDójó og/eða Bullshido hugtökunum og hvernig þau eiga við – og hafa átt við – margt það sem gerist annaðhvort innan Bujinkan, Jinenkan og/eða Genbunkan, sem og í öðrum bardagalistum. Því miður… Ég get ekki neitað því – né horft framhjá - hvernig fólk hefur hagað sér í tímans rás, enda hef ég lítið gert til að fela það… allt annað hvað og aftur á móti, en ‘Systema’ er – án efa - nokkuð nýtt fyrirbæri – sem ég hef haft ánægju af að prófa, en læt það þó eiga sig hér um þessar mundir… reyni heldur að halda mig við það sem skiptir máli.

En þar sem við höfum byrjað hér saman; smá gröft inn í skuggahliðar japanskrar sögu og nú vona ég að margt megi upp ljóstrast, þá fylgir hér ágætis lína eftir Hr. Karl Friday háskólaprófessor (sem þú hefur nú nokkuð örugglega lesið):

‘The generally authoritative *Bugei Ryuha Daijiten* lists Dr. Hatsumi as
the successor to the Kumogakure Ryu (listing 13 generations, with an
indeterminate number of successors between the founder, Iga Ienaga, and
Toda Nobufusa), the Kuki Shinden Happo Ryu (28th generation), the Gyokko
Ryu (listing 30 soke preceeding him), the Koto Ryu (18th generation) , the
Shinden Fudo Ryu (25 generations, although this would take the school back
to the mid-11th century, at least 400 years earlier than any any historian
accepts the existance of any bugei ryuha), and one of 2 successors to the
Gikan Ryu. The ryuha geneologies recorded in this dictionary, however,
are mostly transcribed directly from records of the schools themselves,
with little or no attempt at independent verification (which is nearly
impossible in most cases anyway–for *any* classical martial art
tradition).’

Ef lesið er yfir ofangreint efni ásamt öðru svipuðu sem leggja má á borð; þá kemur fljótlega á daginn að flest öll – ef ekki öll – japönsk Ryu Ha eiga nokkuð erfitt uppdráttar ef sannreyna skildi á tilvist þeirra fyrir 16/17 öld enda gerast margir brosmildir þegar talað er um sögu Togakure Ryu aftur til 9du aldar (þó AD). Þrátt fyrir það; hafa japanskir – hefðbundnir – meistarar ekki haldið að sér gagnvart Masaaki Hatsumi og/eða Bujinkan samtökunum, enda oft komið til að Bujinkan Shihan (ásamt Hatsumi sjálfum) hafi verið með á samkomum/sýningum – í Japan sem utanlands – í samlagi við hin hefðbundnari Ryu. Allt í gotti þar og lítið til fyrirstöðu, enda Soke vel metinn og í hávegum hafður þrátt fyrir ‘dæmigerða’ undarlega hegðun og aðfarir…

Hvað varðar gráðuna svokölluðu (og þá á ég nú ekki við verðlaun fyrir japanska skrautskrift – þó svo að það kæmi mér ekki á óvart), þá má finna hana hér að neðanverðu (sjá ‘hlekk’) ásamt flest öllu öðru er Hatsumi hefur dundað sér við í gegnum árin… Enda mæli ég nú með því að hver og einn kynni sér málin persónulega þar sem það er óneitanlega – og þá yfirleitt öruggasta - leiðin til eigin sannfæringar, á hvorn veginn sem farið er…

http://hatsumi.free.fr/honors-awards-2.htm

…En ég leyfi mér þó að láta eftirfarandi flakka svona til öryggis…:

Masaaki Hatsumi, founder and grandmaster of the Bujinkan Dojo, has been awarded the International Culture Award by the Japanese government. The award, the highest honor given for cultural exchange, was presented to Dr. Hatsumi by a member of the Imperial Household on November 22, 1999.

“This award is a great honor for the Bujinkan,” stated Dr. Hatsumi at the presentation ceremony. Dr. Hatsumi is the 92nd recipient of this prestigious honor to date. Dr. Hatsumi was nominated for his cross-cultural leadership in martial arts instruction.

Blackbelt magazine's 1986 Instructor of the Year, Dr. Hatsumi is best known for “opening the doors” to Ninjutsu to non-Japanese. As grandmaster of the Bujinkan dojo, Dr. Hatsumi actively travels the world to share the teachings of Budo Taijutsu as passed to him by his teacher, Toshitsugu Takamatsu. Each year, Dr. Hatsumi holds two international Taikai (gatherings) for training, usually alternating between Europe and the United States. Additionally, hundreds of eager students from scores of countries also converge on Japan for training with Dr. Hatsumi each year.

Allt það er ég hef fundið, séð og heyrt í gegnum tíðina (og nú er ég enginn mannfræðingur/sagnfræðingur) virðist staðfesta einungis það hversu móðukennd japönsk saga er (ekki ósvipað Íslendingasögum) og oftar en ekki; sveigjanlegt álit margra sem annaðhvort veldur sannfæringu eða kollvörpun hugmynda þegar til alls kemur (td. þá endalausu deilu hvort Myamoto Musashi hafi verið jafn flinkur með sverð og penna eður ei…). Ninjutsu – þá sérstaklega – er engin undantekning, enda sérstakt fyrirbæri á sinn hátt, hulið móðukenndum goðsögnum og óstaðfestanlegum kenningum… út í gegn! Það hvort Koryu Publishing hafi verið að bíta af sér vestræna vitleysingja í eltingarleik við eigin fantasíur, eða þá verið að hreinsa til fyrir eigin dyrum, það veit ég ekki… En mér skildist þeir þó nokkuð sérhæfðir í ákveðnum þýðingum á rykföllnum rúllublöðum frekar en sönnun/afsönnun á hlutverki japönsku ninjunnar í tímans rás… En það má einnig rannsaka frekar.

Það sem mér finnst þá helst bera við og fyrir öllu – burtséð frá sannindum, lygum, sannfæringum, eftirmálum (‘quotes’) og öðru sem safna má til styrktar eða vanfærslu Bujinkan á Íslandi – er sú þjálfun sem staðið er að… og hana tel ég einungis góða. Vitanlega geng ég öðruvísi að hlutunum heldur en margir (það sem ég tel þig hafa séð á myndbandi væri þó ekki alveg dugandi til framfærslu þar sem Mjölnismenn stoppuðu frekar stutt við í apríl síðastliðnum og sáu – því miður – bara brot af því sem gert var), en það sýnir ekki endilega fram á lélega kennslu og/eða ódugandi aðferðir… þvert á móti:

1. Ég iðka reglulega og einblíni á sparring (ég nota nú hispurslaust orðið ‘Randori’). Án hlífa og/eða öryggis… Gegn einum eða fleiri andstæðingum, vopnuðum og óvopnuðum. Með augnakrækjum, biti og pungspörkum, enda engu haldið aftur… en aðferðirnar þá frekar rólegri, enda án sársauka og/eða slysa (sem ég kalla nú bara gott)…

2. Ég iðka allar mínar hreyfingar og aðferðir á sem margvíslegastan hátt, utandyra sem innan; á teppi, mottu, malbiki, í hálku/snjó osvf… Með og án vopna… Innan um glerbrot og hundaskít, eða þá bara inní stofu.

3. Ég leita stanslaust að nýjum og betri aðferðum, æfi minnst 5 til 6 sinnum í viku. Hleyp reglulega og geri hvað ég get til að bæta mig stöðugt… en þó er það staðall sem ég legg ekki á einn eða neinn. Heldur læt ég fólk gera hvað það getur og eftir eigin höfði. Þannig samræmist okkar þjálfun líferni hvers og eins án ónauðsynlegra hindrana… og er það nokkuð nálægt því sem kalla skyldi Budo!

Nú veit ég ekki hversu sannfærandi ég get verið (og ekki ætla ég að festast í því að prédika yfir þér félagi Freestyle), en ‘af ávextinum skaltu þekkja tréð’ og ég tel mig nokkuð ágætan sem talsmann/fulltrúa Bujinkan á Íslandi… Nú jæja, hingað til allavega.

…Og þar sem allt veltur og fellur – á einn veg eða annan – á persónulegu áliti hvers og eins eftir sínu höfði, trú og tilfinningum (enda standa flestallar bardagalistir/íþróttir þar að einhverju leyti… þó sumar heldu meira en aðrar;-), þá mæli ég frekar með því að við slíðrum sverðin og látum hvern um sína sannfæringu á eigin vísu. Vitanlega getum við haldið þessu áfram og hver veit hvað við gröfum upp á leiðinni, en ég vildi þá heldur geta hitt á þig persónulega – við gott tækifæri, td. yfir kaffibolla – þegar ég er næst á landinu og gætum við þá æft/talað saman og lært betur af hvor öðrum. Ég hef notið þess að standa í þessu – frekar með þér en á móti - og hef lært þó nokkuð nú þegar á þessu öllu, en ég veit líka hvenær málum skyldi lokið á mannsæmandi hátt.

Ég tel okkur hafa höndlað þetta umræðuefni okkar á frambærilegan máta hingað til og vona einungis að sumir hverjir dragi lærdóm/gaman af… En ég óska þér alls hins besta þangað til næst og mun að engu leyti erfa það við þig þótt þú haldir þinni stöðu sem ‘efasemdarmaður’ um öll Bujinkan mál, enda vonast ég jafnframt til að þú – og aðrir - gefir okkur ‘verðskuldaðan’ séns, þó ekki nema í upphafi…

Vinsamlegast,

Diðrik/Nekron

Fyrra álit

Noproblem fyrir 18 árum, 1 mánuði

Án þess að nenna að koma með eitthvað langt, þá langar mig bara til að koma með smá vitnisburð sem nemandi Nekrons, auk þess sem ég hef 2 ára reynslu úr júdó hjá JR og svona hálfs árs reynslu úr muay thai í PI.

Ástæðan fyrir því að ég hef áhuga á því að æfa með Bujinkan, sama hvað einhver segir, er sú að ég er að gera eitthvað nýtt og eitthvað sem mér finnst spennandi og hefur eiginlega langað til að gera í einhvern tíma. Málið er að mér hefur fundist Bujinkan vera fjölbreytt og í rauninni lifandi, enda virðist Nekron kenna það öðruvísi en Freestyle hefur lesið sér til um að það sé kennt.

Svo grunar mig sterklega að ef ég þyrfti að verja mig eitthvað, þá væri ýmislegt sem ég hef tileinkað mér (og kem til með að gera) sem gæti komið sér vel, og þá á ég ekki bara við einhverja slagsmálatækni, heldur hugmynda- og aðferðafræði.
Ekki síst vegna þess að við höfum verið að sparra, en það var frekar nýtt fyrir mér að vera að sparra án þess að vera með einhverjar fyrirfram ákveðnar hugmyndir um hvað ætti að gerast, eða eitthvað ákveðið form sem ég átti að fara eftir.

Ég er svosem ekki að æfa mig til að keppa í hringnum eða búrinu eða neinu svoleiðis, þannig að ég sé ekki hvernig ég gæti verið ósáttur þar sem ég er, eða hvernig ‘validity’ (fann ekki íslenska orðið) Hatsumi kemur þjálfun minni við.

Ég vísa ekki í neinar heimildir og er ekki að setja fram nein rök, þetta er bara mín reynsla og minn ‘vitnisburður’ og innlegg í þessa umræðu :)
Kannski eitthvað sem á það á hættu að gleymast?

En svona óháð þessu: hvað ertu að læra í háskólanum? :)

Kv.
W
(Skrifa ekki undir nafni hérna, en ef þú vilt þá get ég alveg sent þér fullt nafn og þessvegna mynd af mér ef þú vilt)

Fyrra álit

Freestyle fyrir 18 árum, 1 mánuði

Ég er að læra hagfræði, heimspeki og stjórnmálafræði við Háskólann á Bifröst. Þessvegna æfi ég ekki með Mjölni lengur, er ekki í bænum :(

Ef að þú ert með 2 ára reynslu úr Judo þá held ég að þér sé meira en óhætt að draga þínar eigin ályktanir um gæði þjálfunarinnar….satt best að segja er þetta meira “endorsement” í mínum huga heldur en flest annað sem menn hefðu getað sagt mér! :D

Hvernig sparring eruð þið að stunda? Er þetta free sparring(þ.e báðir mega verjast og sækja að vild) eða eru einhver fyrirfram ákveðin hlutverk/árásir(“þú kýlir og sparkar og ég reyni að taka þig niður”) eða algerlega uke/tori dæmi(“ég reyni að ná þér með vinstri krók og þú reynir að ná uchimata á mig”)….hvernig er þessu stillt upp?

Og hvað myndir þú segja að kontakt-levelið sé hátt sirka, ef 0 er valiumtyggjandi letidýr og 100 er ÓL í Judo?

Fyrra álit

Noproblem fyrir 18 árum, 1 mánuði

Hehe. Úú, hlýtur að vera gaman að læra heimspeki. Ætla ekki að tjá mig um hitt (svona til að halda þessu á góðum nótum .. nei ég segi svona ;)

Jæja. Þann hluta af þessu sem ég kalla sparring er einfaldlega sparring, ekkert fyrirfram ákveðið heldur ‘randori’ (“að taka við því ófyrirsjáanlega” las ég einhverntíman að það þýddi, svona lauslega).

Maður reynir náttúrulega að stilla contact levelið þannig að fólk þurfi ekki að vera frá æfingum vegna meiðsla, en við erum ekki að hlífa hvor öðrum neitt óþarflega. Veit ekki hvernig ég ætti að setja það inná þennan skala. :)
Bæti því nú samt við að ég sparkaði svo hressilega í lærið á einum félaga mínum á síðust þegar við spörruðum að ég bólgnaði á sköflunginum.

Annars efast ég ekkert um að fólk geti haft slæma reynslu af Bujinkan þó að ég hafi góða reynslu, enda er mín reynsla laus við þetta tvennt sem þú taldir upp í hinum þræðinum að væru algengustu orsakirnar fyrir slæmu reynslunni: semsagt, ekkert sparring og þessir stælar í þjálfurum með rándýra einkatíma og þann pakka til þess að fá belti.

Það er fullt af áhugaverðum hugmyndum í sambandi við bujinkan og ninpo (hæsta form ninjutsu) sem ég reyni að tileinka mér, og ég trúi því að ég verði betri maður fyrir vikið og ‘berjist/flýi/lifi af’ betur en annars.

Fyrra álit

Nekron fyrir 18 árum, 1 mánuði

Ahhh… Heimspeki og stjórnmálafræði.

Nú skyldi ekki undan komist að við hittumst einhverntíma og ræðum málin…

…En ég bíð bara spenntur og óska þér góðs gengis þangað til.

Kv,

D/N

Fyrra álit

Nekron fyrir 18 árum, 1 mánuði

Blessaður Tiddis,

Maður kemst nú ekki hjá því að gerast svara verður hér, enda - kannski - tími til kominn að maður veiti einhverjar upplýsingar um stöðu Bujinkan-mála á Íslandi…

Æfingar eru hafnar og standa núverið á föstudögum frá 19,00 til 21,00, nánar tiltekið í Íþróttahúsinu Versölum 3 í Kópavogi. Það er hreinlega verið að byrja þetta rólega og er stefnan aðalega sú að fólk komi sér saman og æfi þau grunnatriði sem ég hef verið að tönglast á. Eins og er; þá eru æfingar ókeypis (svona á meðan þetta er að byrja) og erum við að sjá til með að færa æfingar yfir á hentugri daga, og þá jafnvel tvisvar í viku… En við látum það ráðast…

Bróðir minn (Jón Bjarni - GSM: 6635764) sér um þetta ævintýri og er vitanlega í beinu sambandi við mig með allt hvað gerist, upplýsingar og námsefni. Eins og gengur; þá er verið að fara yfir hreyfingar (leikfimi???), stöður og grunntækni (þ.e.a.s. árásir og varnir) og er ‘Ten Chi Jin’ námsbæklingur Bujinkan notaður til handleiðslu… Þá vildi ég minnast þess að nemandi minn á Akureyri er einnig með þetta í höndum sér og þar sem hann er drengur góður; þá mun ég gera hvað ég get til að halda hinum við efnið…

Hvað varðar vopn (og nú er ég að vinna að grein sem ætti vonandi að birtast hér á Huga innan skamms…); þá liggur Hanbojutsu og svo Shurikenjutsu fyrir og fram í febrúar, þá er ég kem næst. Nú vildi ég minnast þess að einkenni Taijutsu handan stafsins komu mörgum á óvart þegar ég var á landinu í september, en það lærðu allir vel og sýndu stórgóðan árangur ásamt áhuga…

Nú vildi ég hvetja þá sem mættu - ásamt þeim sem hafa áhuga og/eða eru forvitnir - að vera með og halda þessu gangandi. Þetta verður bara að fá að byrja rólega og er undir okkur ‘öllum’ komið, ef Bujinkan Budo Taijutsu (Ninpo Taijutsu) á að komast á laggirnar…

…Ég vona að þetta blaður veiti einhverjar upplýsingar, annars stend ég fyllilega fyrir svörum og vildi þakka Hr. Tiddis fyrir að draga þetta uppúr mér (þarf stundum gott spark…:-)

Kveðja,

Diðrik/Nekron

Fyrra álit

Noproblem fyrir 18 árum, 1 mánuði

Haha, já ég átti eftir að segja þér hvað ég er mikil ninja.
Kærastan mín var eitthvað að fíflast, lág á gólfinu og var að reyna að teygja sig í ljósrofann en náði ekki, þannig að ég ætlaði að slökkva ljósið með tánum en það tókst ekki betur en svo að ég hrasaði, ætlaði að reyna að breyta um átt en hafði ekki skoðað nógu vel hvað var í þeirri átt, þannig að ég lenti á kassagítarnum mínum og braut hann :(

Braut hann samt geðveikt ninja-lega.

Fyrra álit

Nekron fyrir 18 árum, 1 mánuði

Ha ha ha… (ahem…;-)

Ég hef nú lent í svipuðu, en ekki alveg eins skrautlegu… Ég þarf greinilega að taka mig á ef ég ætla mér að halda í við þig…

Sem viðbót þó; þá gæti ég fleygt gamalli sögu af Hatsumi (síðan nítjánhundruðsjötíuogeitthvað) þegar hann ætlað sér eitthvað að sýna sig og heilla Hr. Quentin Chambers (co-samdi ‘Stick-fighting’ bókina) ásamt félaga. Allavega, þó stóð Soke efst á stigapalli þegar þeir kumpánar gengu inní hús og hrópaði eitthvað í þá átt: ‘'Hei, hó… Sjáið hvað ég get!!!’'

Umsvifalaust, hentist Hatsumi niður nærliggjandi stiga og fleygði sér upp í einhverskonar hringstökki og skall - þó á fótum tveim - all harkalega í viðkvæmt viðargólfið með þeim afleiðingum að hann sökk upp að mitti og festist…

Við þetta kemur konan hans æðandi að, hlær hástöfum og hendir gott gaman að hetjunni (man nú ekki alveg hvað hún átti að hafa sagt)…

…Nú jæja, smá viðbót allavega, en haltu bara áfram að æfa þig og ef þú getur blandað tónlist inní þetta hjá þér; þá tel ég það bara ágætt (ég vona bara að þú náir að púsla fórnarlambinu saman…:-)

Kv,

D/N

Fyrra álit

Bardagaíþróttir

Bardagaíþróttir

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Korkar - Allt um bardagaíþróttir

Bujinkan

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi