Meistari Seagal vaknaði upp snemma um mörguninn í svitabaði, hann hafði fengið martröðina aftur. Maðurinn í bleiku Júdófötunum hafði ofsótt hann lengi í draumum hans og Seagal hafði ekki hugmynd um hvað þetta var. Meistarinn lagðist aftur niður en nokkrum mínutum síðar reis hann upp og leit á hringjandi vekjaraklukkuna, hún var 7 og það var mánudagurinn 15 Febrúar árið 1990. Steven Seagal, Aikido meistarinn sem er frægur fyrir það að vera eina barnið sem fæðst hefur með sítt hár í tagli og aldrei þurft að fara í klippingu á ævinni, hafði nýlega leikið í myndinni Nico eða Above the Law þar sem Seagal fór í hlutverk lögregluþjóns sem ætlaði að hefna fyrir dauða konu sinnar sem vakti mikla lukku hjá öllum þeim 12 manneskjum sem fóru á hana í bíó. Þetta varð til þess að Seagal leit stórt á sig og ætlaði að verða besta hasarstjarna allra tíma.

Hann hafði talað við umboðsmann sinn og var að plana nýja mynd þar sem meistarinn færi í hlutverk lögregluþjóns sem ætlar að hefna sína á dauða konunnar sinnar, slíkur meistarasöguþráður hafði ekki sést frá því að Shakespeare var upp á sitt besta.

Seagal fór í myndverið og hafði tekið að sér að ráða leikkonu í hlutverk í myndinni, hann hafði heimtað að sjá um þetta sjálfur og vissi enginn af hverju. Hann kom sér fyrir í sófanum og kallaði “næsta”….ekkert gerðist. Algjör þögn var í herberginu og umboðsmaður hans kom inn í herbergið “næsta? Það er enginn hérna” Umboðsmaðurinn rak þá augun í buxnaklauf Seagals og sá að hún var opin “eh, ég læt þig bara einann…það hlýtur einhver að koma” Og viti menn. 2 klukkustundum síðar mætti víðfræg leikkona á staðinn til að reyna að fá hlutverkið, hún hafði leikið í 1 sjónvarpsauglýsingu áður og verið aðstoðarkona töframanns á götunni. Seagal vísaði henni inn og bað hana að afklæðast hægt, hann vildi athuga hvort hún hefði rétta vöðvabyggingu í hlutverkið. Hún gerði eins og hann sagði enda þurfti hún á vinnunni að halda. Hann bað hana að afsaka sig og sagðist þurfa að fara á klósettið. Hann kom svo aftur út, 5 mínútum síðar, alsnakinn fyrir utan það að hann var klæddur í bleyju og var með snuð í kjaftinum. Hann hljóp að leikkonunni og sagði “lilli þarf að láta skipta á sér”. Leikkonan öskraði skelfingu lostin og hljóp út. Þetta var fyrsta tilraunin af 15 til að ráða leikkonu í myndina.

Nú víkur sögunni að því þegar Seagal og aðrir aðstandendur kvikmyndarinnar ætluðu að finna nafn á þessa mynd. “hmmmmm”, sagði einn maðurinn “þetta er mynd um mann sem er erfitt að drepa, hann lifði af skotárás. Hvað ættum við að skýra hana”. Seagal var fljótur að svara “leyfðu mér að hugleiða þetta”. Hann fór þá heim til sín, kveikti á reikkelsi og hugleiddi “lets see, a movie about a guy that’s hard to kill…” sagði hann við sjálfann sig á frummáli sínu. Hann fékk hugmyndirnar “A guy that doesn’t get killed very easily and stuff” og “That dude got shot but he like lived”, eftir að hann sagði umboðsmanni sínum frá þessu svaraði umbinn “but what about just…Hard To Kill”. Seagal þóttist ekki heyra þetta og sagði svo 5 mínútum síðar. “Hey, I found out a great name…Hard To Kill”. Umboðsmaðurinn ætlaði að opna muninn en Seagal gnísti augunum að honum og hann þorði ekkert að segja.

Á leiðinni í myndverið stoppuðu þeir á McDonalds. Bólugrafinn og frekar ræfilslegur unglingspiltur afgreiddi þá og sagði “that will be 5 dollars” Seagal greip þá í hendina á piltinum, klemmdi hana í afgreiðslukassann og skellti hausnum á honum í borðið og hvíslaði svo í eyrað á honum “you sure about that?”. “Sorry, I meant 0 dollars” svaraði pilturinn og Seagal gekk út með máltíðina. TO BE CONTINUED