Ég á við, mr. Cornholio hefur unnið gull á ýmsum mótum, meðal annars gull á NM sem reyndar hafa aldrei þótt sterk mót því norðurlandaþjóðirnar hafa löngum verið allmiklir eftirbátar annarra Evrópuþjóða í júdó. Júdó er mjög þróuð íþróttagrein, það dugar einfaldlega ekki að stunda hana í nokkur ár, 3svar í viku, 90 mín í senn til þess að ná árangri á stórmótum.
Hobbyistar verða ekki ólympíumeistarar í alvöru íþróttum.

Khan.. Þú getur ekki mælt standardinn hérna heima á því að þú hafir farið á eitt mót erlendis og tapað, Kannski að þessi hópur sem þú fórst með hafi ekki verið sterkur.

Ég heyri að þú veist hvað þú ert að tala um þegar þú lýsir íþróttinni, ef velja ætti eitt sport til að æfa líkamann á alla vegu þá væri það judo.
Og einnig er það rétt sem þú segir Khan að nú til dags eru menn latari og sérhlífnari á æfingum en var það veit ég, ég er búinn að vera í þessu í 9 ár núna og mér finnst að það er ekki tekið eins vel á því núna eins og var, þetta atriðið er komið undir hverjum og einum, hann ræður því hvort hann æfi almennilega þegar hann mætir á æfingu eða dóli sér í gegn.

Við höfum átt marga góða júdomenn sem hafa tekið vel á mönnum erlendis og unnið mörg mót, og þá auðvitað mest á norðurlöndunum, mér virðist vera eitthvað til í því sem cornholio segir, að “they dont make them like they used to”, það er ekki nærri því eins mikill töggur í mönnum sem eru að komast á keppnis aldur núna eins og var fyrir nokkrum árum.

Ég man þegar ég var að byrja og fór í mínar fyrstu ferðir með Gísla, Venna, Vignir, Bjarna Skúla og Þorvaldi Blöndal. Þetta var hrikalegur hópur og allt afbrags judomenn. Þarna fékk ég innblástur þegar ég sá tilþrif þessara manna, og það er það sem hefur haldið mér í sportinu í þessi ár.

Þessir menn hafa allir unnið viðureignir á alþjóðlegum stórmótum. Og það eitt og sér er góður árangur. Venni og Bjarni náðu báðir ef ég man rétt 7 sæti á heimsmeistarmóti. Ég er ekki alveg með óskeikult minni og þeir og fleiri hafa náð betri árangri en þetta.
Smáþjóðaleikana höfum við líka átt skuldlausa í judo nokkrum sinnum. En núna síðast voru það bara tveir þyngstu flokkarnir sem náðu gulli í karlaflokknum einstaklings, svo voru einhver verðlaun í kvennaflokki en ég man ekkert hvað það var.

Ég er innilega sammála hæstvirtum Cornholio og hvet Íslenska unglinga til þess að sýna dug og vilja til orustu og skella sér á judoæfingu til að prófa. Svo þegar nægri þekkingu er náð, þá á að hópast út á mót og taka á þessum köllum eins og víkingarnir tóku á mönnum, strandhögg og geðveiki.


Það er um að gera að koma og prófa, sumarið er ágætis tími til að byrja,
Í hvort félagið sem er, JR eða Ármann. Ármann hefur nú flutt og judo er nú iðkað í Þróttar heimilinu á Mán og Miðvikudagskvöldum í sumar, æfingar byrja klukkan 18:30 þarna er vel tekið á móti öllum og þeim leiðbeint, eða ef þið viljið bara fylgjast með þá er það velkomið.

Ég er sammála cornholio. Árangurinn á norðurlandamótinu er vægast sagt skelfilegur. Það er einnig rétt að eflaust má að einhverju leyti kenna aumingjadýrkun um. Þarna er þó við þá eldri að sakast. Það á nefnilega ekki að líða aumingjaskap á æfingum. Menn komast upp með það að liggja heilu og hálfu æfingarnar upp við vegg og spjalla og þegar þeim er bent á þetta verða þeir fúlir. Það vantar nefnilega að mönnum sé kennt það þegar þeir mæta á fyrstu júdóæfinguna, að inni í salnum gildi ákveðnar reglur. Ég ætla að nefna nokkrar: Menn eiga að standa en ekki sitja, menn eiga að þegja og hlusta þegar þjálfarinn talar, menn eiga aldrei að neita öðrum um glímu nema um löglega afsökun sé að ræða, menn eiga að bera virðingu fyrir þeim sem eru hærra gráðaðir o.s.frv. Einnig tíðkast það víða erlendis að þegar menn glíma við þjálfara eða þá sem eru eldri og hærra gráðaðir, þá láti þeir kasta sér einu sinni í upphafi glímu í virðingarskyni við þann sem þeir glíma við. Þegar ég segi menn á ég að sjálfsögðu líka við konur :-)Slíkar reglur þarf að hefja til vegs og virðingar og þeir eldri þurfa að ganga á undan. Sé farið eftir þessum reglum er lítið pláss fyrir aumingjaskap.

Það er líka rétt að tækni íslenskra júdómanna er ekkert til að hrópa húrra fyrir. Það er sorglegt þegar menn sem æfa eins og sultur mæta gömlum jöxlum sem ekkert hafa æft og skíttapa. Jafnvel þótt þeir séu sterkari og í betra formi. Eitt af því sem að mínu mati þarf að gera til að bæta tæknina er að hafa fleiri köst á æfingum. Það er oft gríðarlega mikið uchi-comi en afskaplega lítið af köstum. Menn geta ekki kastað á mótum nema þeir hafi fengið að æfa það almennilega.

Að lokum: Skemmtileg þessi fullyrðing hjá Khan um að Bjarni Friðriksson gæti gert nánast hvern sem er að heimsmeistara ef viðkomandi leggði sig fram. Einmitt…

Góðar stundir.

Já, ÍM fullorðinna var afburðadapurt. Tæknin var mun betri á ÍM unglinga og barna, þar sáust m.a. þau brögð sem Judoka nefnir hér að ofan. Ég held að framtíðin sé björt hjá flestum félögum nema stórveldinu Ármanni sem varð í neðsta sæti á ÍM 11-14 ára. Þar á bæ hefur þeim reyndar gengið brösulega að ala upp júdómenn nú um nokkurn tíma, flestir þeirra bestu keppenda hafa komið úr öðrum félögum.