Ring ring heyrðist í símanum. Ég vaknaði eiturhress. Ég tók upp símtólið og sagði halló. Í símanum var einhver útlendingur sem talaði óskiljanlegt mál. Ég bað hann að tala ensku. Hann sagði þá við mig afsakaðu ég vissi ekki að þú kynnir ekki Japönsku. Ég spurði hann þá hvort þetta væri stjórnarformaður Knattspyrnu hreifingarinar í Japan? Hann játaði því og sagðist hafa ætlað að bjóða mér að taka við landsliðinu. Ég varð himminn lifandi yfir þessu en ég var bara nokkra stund í paradís. Hann tók aftur til máls og sagði mér að það kæmi hins vegar ekki til greina fyrst ég kynni ekki Japönsku sem hann hefði áætlað. Hann sagði því að Japanar myndu skoða aðra möguleika. Ég kom ekki upp orði. Hann kvaddi og þakkaði mér fyrir áhugan. Ég hendi símtólinu í gólfið öskureiður yfir því hvernig þessu væri háttað hjá þessum helv…. japönum. Ég ákvað því bara að fara að sofa.

Ég vaknaði klukkan 2.30 og nennti varla að gera neitt allan daginn. Ég bölvaði Japönum aftur og aftur. Það var að koma kvöldamatartími þegar ég loksins ákvað að klæða mig og kveikja á tölvunni. Ég sá strax að ég væri kominn með nokkuð mikið af tölvupóstum. Ég renndi lauslega yfir þá og hugsaði um rjómalagað súkkulaði stykki. Allt í einu sá ég mjög athyglisverðan póst. Pósturinn var frá Tyrkjum. Ég las hann svona 100 sinnum áður en ég áttaði mig á því sem stóð í honum. Það stóð að mér væri boðið á fund í Istanbul. Fundurinn var hugsaður sem samningsviðræður yfir hugsanlegri ráðningu minni sem landsliðsþjálfari Tyrklands. Ég dreif mig út á götu og stoppaði Taxa. Hann keyrði mig rakleiðis upp á flugvöll. Þaðan tók ég flugvél til Istanbul.

Þegar þangað var komið var ég í ágætan tíma að finna húsnæði knattspyrnusambands Tyrklands. En að lokum fann ég þetta allt saman og gengu samningsviðræður eins og í sögu. Klukkan var að verða 21.00 á tyrkneskum tíma þegar ég að lokum innsiglaði ráðningu mína með handarbandi. Ég fór upp á Hótel sem Tyrkirnir hefðu sett mig á og hvíldi ég mig þar og fór síðan heim snemma næsta morgun.

Fyrsti leikurinn minn sem stjóri Tyrkja var vinnáttuleikur gegn sterkum og frískum Búlgörum. Ég skoðaði vandlega marga leikmenn sem voru frá Tyrklandi áður enn ég tilkynnti endanlegan hóp í mínum fyrsta leik. Flestar stórstjörnur Tyrkja fengu náð fyrir augum mínum.

Svona leit byrjunarliðið út:

GK: Rustu Recber
DL: Ibrahim
DR: Altintop
DC: Servet
DC: Alpay
ML: Emre
MR: Nihat
MC: Basturk
MC: Hasan Sas
FC: Altintop
FC: Sukur

Leikurinn var lítið fyrir augað enda leiktímabilið alveg að fara að byrja í öllum helstu deildum heims. Tuncay gat ekki tekið þátt í leiknum vegna meiðsla. Leikurinn fór 2-0 fyrir Tyrklandi. Hasan Sas og Altintop sáu um mörkin. Þessi leikur var fínn til að athuga hvaða leikmenn ættu heima í liðinu og hverjir ekki. Ég komst að því að Sukur væri orðinn dáldið hægur og gamall og yrði hann mest hugsaður sem ‘'varaskeifa’' fyrir flinkari strikera.

Ég skoðaði vel stöðuna í riðlinum mínum og voru 9 leikur búnir og áttu mínir menn 3 leiki eftir gegn toppliðinu Úkraníu, sterku liði Dana og slöku liði Albana.

Mitt lið vann Danina nokkuð örugglega 3-0 sem voru mjög góð úrslit. Við tókum síðan Úkraníu menn 1-0 með smá heppnisstimpli. Að lokum urðu svo Albanarnir erfiðir og var mitt lið í einhverju rugli. Sá leikur endaði 2-2. Tyrkir komust því áfram. Úkranar urðu efstir. Því þurftu lærissveinar mínir að spila gegn Serbum og Svartfellingum um sæti á HM.

Fyrri leikurinn fór fram í Serbíu og var hann skelfilegur fyrir Tyrkina. 2-0 fyrir Serbum voru lokatölurnar. Framlínan hjá þeim hafði farið á kostum en vörnin mín hafið verið til skammar. Í seinni leiknum gerði ég margar breytingar færði t.d. Altintop úr bakverðinum inn í miðvörð og tók Cetin Servet út úr liðinu. Tuncay var á vinstri kantinum og fór því Hasan Sas á hægri kantinn og á miðjuna Basturk og Emre. Frammi voru svo Nihat og Halil Altintop. Leikurin var bara einstefna að marki Serba sem greinilega lögðu það upp að verjast sem mest og eyða tímanum. 5-0 voru lokatölur, 3 frá Nihat, sitthvort markið kom svo frá Hasan Sas og Halil Altintop. Við það braust út mikill fögnuður í Tyrklandi. Blöðin lofsömuðu mér og voru allir stoltir yfir því að Tyrkir væru komnir á HM. Sú leiðinda uppákoma kom fyrir að Danijel Ljuboja framherji Serba hrindi Cetin Servet varnarmanni mínum á húrðarhún eftir leikinn og slasaðist hann mjög mikið og varð frá í hálf ár. Ljuboja fékk að sjálfsögðu strangt bann frá FIFA fyrir þessa ljótu uppákomu. Þetta rugl var ekki búið því að Aslan Kemal mikill vinur Servet og leikmaður í Tyrkneska landsliðinu lúbarði Ljuboja fyrir undan leikvanginn. Kemal var einnig sendur í bann og það upp á 4 leiki. Hann slapp hinsvegar við ákæru upp á líkamsárás.

Undirbúningurinn fyrir HM hófst fljótt og voru tveir vinnáttuleikir spilaðir fyrir HM. 2-2 jafntefli gegn Hollendingum var niðurstaðan í öðrum leiknum og 3-2 tap gegn Tékkum í hinum. Það voru margir ljósir punktar í þessum leikum eins og það að Cetin Servet var kominn aftur á fullt í boltanum eftir þessi erfiðu meiðsli. Dregið var í riðlana og voru lærissveinar mínir bara nokkuð heppnir með liðin sem þeir fengu. Þau voru Morocco, Frakkland og Japan. Ég var virkilega ánægður með það að fá Japanana því að ég vildi sýna þeim að þeir hefðu verið algjörir hálfvitar að gera mig ekki að landsliðs þjálfara þeirra.

Byrjunarliðið á HM var svona:

GK: Rustu Recber
DL: Ibrahim
DR: Önder
DC: Alpay
DC: Altintop
ML: Tuncay
MR: Hasan Sas
MC: Basturk
MC: Emre
FC: Nihat
FC: Halil Altintop

Nokkuð öflugt lið þar á ferð.

Fyrsti leikurinn var gegn Japönum. Hann var bara léttur sigur 4-0, hefði getað orðið stærri. Ég svoleiðist hló af stjórnarmönnum Japana eftir leikinn. Leikur nr.2 á HM var gegn ‘'besta’' liðinu í riðlinum, Frakklandi. Sá leikur sigraðist 3-1. 6 stig kominn í hús og var ég því öruggur áfram. Spurningin var bara hvort ég myndi spila gegn Tékklandi eða Úkraníu. Ég þurfti að sigra Morocco menn til þess. Sá leikur varð hinsvegar mikill vondbrigði. 2-0 fyrir Morocco fór hann. Frakkar unnu Japana en ekki nægilega stórt til að velta mér úr efsta sætinu.

Úkranía var því næsta viðvangsefni. Þeir voru að taka þátt í fyrsta sinn á HM. Leikurinn gegn þeim var mikill varnarbolta leikur og sem betur fer náði Altintop að potta einu marki inn í seinni hálfleik. 1-0 fyri Tyrklandi og voru því 8 liðaúrslitin næst. Ítalarnir sem alltaf eru taldir sigurstranglegir en gera aldrei neitt almennilegt á stórmótum. Leikurinn gegn þeim var heldur léttur og vannst hann 2-0 með báðum mörkunum frá Halil Altintop. Undanúrslitinn voru gegn Spánverjum. Loksins almennilegur keppinautur. 2-0 var staðan fyrir Spánn eftir 30 mínúta leik. Mitt lið kom hinsvegar vel til baka og náði að jafna fyrir hálfleik með mörkum frá Basturk og Tuncay. Nihat hélt áfram að minna á sig eftir góða spilamennsku í keppninni. Hann skoraði með fínu skoti rétt fyrir utan teig á 55.mín. 3-2 því staðan. Langt útspark frá Casillas var erfitt fyrir Alpay sem hitti ekki boltan þegar hann datt niður nánast á fótinn á honum. Torres náði boltanum og brunaði í gegn og afgreiddi boltan snyrtilega í netið. 3-3 og voru rétt rúmar 15 mínútur eftir. En undir og stórmerki gerast enn. Spánverjar pressuðu mikið og unnu boltan á miðjusvæðinu þeir brunuðu í sókn og var David Villa við það að sleppa í gegn en Hamit Altintop sýndi góða vörn og vann boltan af honum og sendi hann á Hasan Sas á kantinum. Hasan Sas fór á fleigiferð upp kantinn og sendi boltan fyrir þar sem Nuri Sahin sem hafði komið inn á sem varamaður, hoppaði hæst og skallaði boltan óverjandi í netið. Allt gjörsamlega trilltist á vellinum. Nokkrar mínútur liðu svo þangað til dómarinn flautaði til leiksloka. Tyrkir voru komnir í fyrsta sinn í sögu sinni í sjálfan úrlslitaleikinn sem spilaður var í Berlin. Svíar unnu Tékka í undanúrslitinum og var það því Svíþjóð-Tyrkland í úrslitum.

Úrslitaleikurinn byrjaði kröftuglega bæði lið sóttu stíft. Hvorugt liðið uppskar neitt í fyrri hálfleik. Svíar hefðu bara frekar átt að yfirgefa völlinn í hálfleik í staðinn fyrir að spila í gegnum þá útreið sem þeir fengu í seinni hálfleik. Svíar sáu aldrei til sólar. Ballið byrjaði strax á 47.mín þegar Nihat slapp einn í gegn en skaut í stöngina og markvörðurinn náði svo að handsama knöttinn. Á 58.mín bætti hinsvega Nihat fyrir klúðrið þegar hann tók fallega hornspyrnu Basturk á kassan og hamraði síðan boltanum með ristinni í markið. 1-0 var staðan. Tyrkir sóttu og sóttu og uppskáru annað mark á 65.mín. og það beint úr aukaspyrnu. Þar var að verki Halil Altintop. Hasan Sas var líflegur í leiknum og fiskaði víti eftir klafs í teignum. Bakvörðurinn og vítskyttan Ibrahim tók vítið og setti það öruggt alveg upp við stöngina. 3-0 og var leikurinn núna búið spil fyrir Svíana.
Þegar leikurinn var flautaður til leiksloka brutust út mikill fagnaðarlæti að hætti Tyrkja. Fyrirliðinn Hasan Sas sýndi konunglega strýðdansa og var Basturk með eitt versta uppstand sem sést hefur en það var einmitt það fyndna við uppistandið.

Ég tók mér nokkra vikna frí frá boltanum eftir HM og hugsaði um það hvað ég myndi vilja gera næst. Þann 19.júlí 2006 var haldinn blaðamannafundur þar sem tilkynnt væri að ég væri hættur hjá Tyrklandi og ætlaði ég að snúa mér að öðrum verkefnum. Næsta verkefni var í Afríku og voru Morocco menn næstir á dagskrá hjá mér. Ég hafði dáðst af hæfileikum þeirra á HM þar sem munaði einu marki á því að þeir hefðu komist áfram úr riðlakeppninni á kostnað Frakka.