Undir bláhimni blíðsumars nætur
barstu’ í arma mér rósfagra mey .
Þar sem döggin í grasinu grætur,
gárast tjörnin í suðrænum þey.
Ég var snortinn af yndisleik þínum
ástarþráin er vonunum felld.
Þú er ljósblik á lífshimni mínum
þú ert ljóð mitt og stjarna í kveld.
Ég vil dansa við þig, meðan dunar
þetta draumblíða lag, sem ég ann
Meðan fjörið í æðunum funar
og af fögnuði hjartans, er brann.
Að dansa dátt, það er gaman
uns dagur í austrinu rís.
Þá leiðumst við syngjandi saman
út í sumarsins paradís.
—–