Um daginn ákvað ég að yrkja ljóð til kærustunar og ég kann ekki að enda ljóð en hvernig finnst ykkur þetta? Er eitthvað good shit í þessu? eða þarf ég að byrja uppá nýtt? Hvernig endar maður ljóð

Ég get ei staðið meir
því ástin er svo heit
ég sé fátt en finn til meir
Gæti ég kysst þig 
eitt sinn meir
 
Lífið er gott, þegar þú hér ert
þá anda ég nóg
þegar þú ei ert hér.
Þá lífið verður súrt
 
Minningar þó nokkrar áttum
mis góðar voru þær
Ég vill ei splúndra þeim
frekar fleiri byggja
Hugurinn minn girnist þig
þó meira en nokkuð annað
 
Þín fögru augu
eins grasið grænt
líkast þó gullnu sólu.
Everything is joke if you take it as joke