dæmið ekki of harkalega takk, fyrstu vísurnar mínar.

Er hnegg í haga glaumar,
Þá hjarta mitt kraumar.
Heyrist nú hófadyndur,
þegar þú kveður Hvinur.

Nú sakna ég þin sárast elsku vinur minn
aldrey strýk ég aftur fallega makkan þinn.
Það er einsog dauðinn hafi opnað augu mín
því ekkert er það fegurra en vináttan þín.

Lómur þú varst bestur hér
ógurlega er nú grátið
menn og börn allir eins
ungir, gamlir sorgin er sár
réttvísin er oftast smá