Samdi sögu upp úr þessu ljóði sem ég samdi í 8 eða 9. bekk.
——————————————————-

Honum er ekki sama um mig
ég finn það vel að
honum þykir vænt um mig
& elskar mig út af lífinu
ég vil samt
ekki að hann geri þetta ég
vil ekki að hann komi inn til mín
á kvöldin eg vil ekki
að hann setjist á rúmið mitt og
togi niður um mig buxurnar
ég vil ekki að
hann sé að senrta mig svona
ég bið hann um að hætta en hann
heldur bara áfram og það er sárt svo
ég fer að kjökra en ég
þori ekki að gráta
hann brosir þá til mín og þurrkar
tárin og raular vögguvísu
og segist alveg að verða búinn
ég hafi verið góð
og ég kyngi ælunni sem
leitar upp ég kúgast
af honum og mér líkar illa
við hann en um leið
skammast ég mín honum
þykir vænt um mig hann fæðir
mig & klæðir huggar mig og hughreystir
en ég veit vel að þetta á ekki
hann á ekki að gera þetta
ég þori ekki að segja neinum frá
hann er sá eini sem elskar mig
og ég vil ekki fara frá honum
ef ég gerði það myndi hann
drekkja sér af söknuði og
ég vil ekki missa hann þótt
hann sé að þessu ég elska
hann og hann elskar mig hann
er nú einu sinni
pabbi minn.