Vild þú værir hér
Liggjandi við hlið mér
Að tala við mig með augunum
Brosandi af baugunum
Því þér fannst ég alltaf sætur
því skil ég ekki hvernig þú lætur
Eins og slökkt væri á ástinni með rofa
Hvernig á ég nú að geta farið að sofa

Þú og ég
ég og þú
saman vorum við eitt
án þín
er ég ekki neitt
“Reyndu ekki að sjá eftir fortíðinni því hún er ekki lengur til”