(þetta er bara svona smá til að vera memm;)ekkert sem ég er ánægð með en samt)




Meira get ég ekki , þó svo að
viljinn sé til staðar, en sársaukinn
magnast við hverja nautn.
Yndislega allt breytist
og umhverfið dempast niður í kringum mig
þó að ég sé meira svona á snúningi inní
“döbbuðum” hugarheimi…
og sjái ekki mávana bara
hvíta fallega svani synda í eyrðarleysi fuglaheimsins…
snúast eftir vindátt og
bíða spenntir eftir hverjum sunnudegi.