Í glyrnum hans var brjóstvarta hennar oddskörp
og trýni hennar sætt sem bolsía
-hann eygði kropp hennar af nautn, þar sem hún stóð öll gróðurlaus,
hann sporksat andlitið.
Hann kveikti sér í sígari.
Mokknum spjó hann innum vit hennar.
Hún kímdi.
Honum varð ómótt, en áttaði sig svo.
Ásýnd hennar var líf hans. Auðmagn hans fyllti hana hamingju.
Þetta var þeirra ást.

Hann drap í sígarnum og þau höfðu gaman.