en nú
sá
sem
heiminn átti
skapaði og sáði
mannverum tveim og
dýrum, sálum samvisku
sér freistingar éta
burt sárt sakleysið
og veröldin válynda
hverfur og deyr
og birtist.


Þetta ljóð er hálfpartin tileinkað ákveðinni gerð ljóða sem maður tók vel eftir þegar maður lærði um ljóð í skóla. Veit nú ekki hvað þetta form er kallað. Annars, ef fólk er að velta vöngun um form míns ljóðs þá er þetta syndaeplið.


(svo kemur þetta sjálfsagt asnalega út í öðru letri en skítt með það.)