ég vil alls ekki vera hér
hvað er verið að gera mér
skilur mig enginn, er ég einn
afhverju er vegurinn ekki beinn
sem ég geng, alltof seinn

fel mig fyrir heiminum
sit einn að drepast úr leiðindum
heimurinn er vondur
get ekki lýst því með orðum
hata mömmu og pabba
vilja ekki gefa mér bil, ég verð að labba

og þau hata mig, ég þarf að taka til
en ég hleyp bara til að farað skaða mig
ég höndla ekki skólann
allir horfa á mig, þau eru dónar
skemmtun er fyrir fáðfróða
ég vil frekar skrifa haug ljóða

ljóð um vandræði, í engu samræmi
sem fólki finnst algert kjaftæði
stoltur af örunum
og skeifunni á vörunum
ég brosi ekki, ég hlæ ekki
vegna þess að lífið er erfitt

já vil komast burt frá þessu
verða að klessu
þegar ég stekk af blokk
brosi þegar hjarta mitt er stopp
foreldrar mínir fatta ekki
að ég dey ef ég fæ ekki meiri vasa pening

á að vera smá humor…