Himininn sortnar og rigningin verður rauð
allt umhverfið stoppar og horfir á mig
rósin mín rauða hún fellur á jörðu
mín innilegasta ljóð blotnar við fætur þínar
og ég stari með augum full af sægrænum sjó

Með vinkonum þínum eins og dísir hafsins
sem lokka til sín á bryggjuna fílhrausta unga menn
með skæra von í augum og brennandi hjarta
reyna að halda höfði uns þeir bugast og þola ekki meir

Cruxton
“True words are never spoken”