Komdu með orðið…

eða ljóðið og þá skiljum við betur.

Jú, þetta hefur mörgum sinnum komið fyrir mig, þá verð ég bara að breyta fyrri línunum, eða taka einhverja út o.s.fr. Það er ekkert vandamál í sjálfu sér, fyrir utan það að höfuðstafirnir eru þá að ybba gogg..<br><br>hvurslags

neibb, hef misst mörg góð ljóð útaf þessu :(

OOOOft! Oft, oft, oft…. Stundum þarf að liggja aðeins yfir því sem verið er að skrifa, jafnvel líka þegar maður er ánægður með það. Það sem ég sendi hingað inn er yfirleitt eitthvað sem ég er búin að vera að vandræðast yfir, svona að athuga hvort það virkar… Stundum endurskrifa ég allt frá grunni, þegar ekkert gengur. Það lenda örugglega allir í svona…held það sé bara merki um að verið sé að vanda til verksins. Stundum er ágætt að stinga þessu bara ofan í skúffu í nokkra daga og reyna svo aftur, oft gengur það betur ef það hefur fengið að meltast aðeins. Það virkar allavegana stundum fyrir mig :o) <br><br>Kveðja,

Lynx

“You have a right to experiment with your life. You will make mistakes. And they are right too.” (Anaïs Nin)

Þolinmæði, þolinmæði,þolinmæði
Orðin eru þarna og þau munu koma til þín(ykkar). Gefðu þér bara nægan tíma til að yrkja. Notastu við orðabækur, rímorðabækur, samheitaorðabækur og jafnvel andheitaorðabækur. Þetta hjálpar allt. Persónulega ligg ég yfir mínum ljóðum (og verð í raun aldrei nógu ánægður með þau) og bíð(og leita) að rétta orðinu, orðið sem á akkúrat að segja ,,allt". Þolinmæði hef ég lært.
Þolinmæði.

Nei, þú ert sko ekki einn. Maður dettur alveg úr stuði við svona! :(