Eitt sinn sagði Djöfullinn mér,
að ég skyldi eyða þér.
Svo fagurt var hljóðið
er þú vældir og veinaði.
Ég píndi þig meir og meir
bara til þess að heyra þig öskra,
ég sá þig engjast um af sársauka
og tilfinningin var frábær.
En svo var hámark ánægjunnar náð,
líf þitt rann úr æðum þínum,
blóðið streymdi niður líkama þinn.
Ég á aldrei eftir að verða jafn ánægður
og þegar ég drap þig
… í huganum.


Veit ekki alveg afhverju ég samdi þetta, datt þetta bara allt í einu í hug, og voila.

Endilega gefa álit, jákvæð gagnrýni vel þegin.