Með hárið Ljósa
lokka sem í vindinum sveiflast sem lauf
Er hún gengur um götu með bósa
þau kyssast, hún er ei lengur dauf
mín fagra gyðja mía
með skin so mjúkt sem silki
ó. þú ert svo mikil pía
ó mamma mía!!

Svo ljóðræn og Listfengill
Bósi þér við hlið
Hann heldur að þú sért engil
er hann ríður þér við og við
ó þú gyðja ástar minnar
við ríðum til að sést í sól
við ríðum í rúmmi forleldra þinnar
Og þar til koma jól