[fékk innblástur þegar ég horfði á síðasta þátt af Birds of prey...frekar sorglegur þáttur]


Ég hafði talað við þig
vissi aldrei hver þú varst
sá aldrei andlitið
Um móðir mína vildir ræða
Ég furðaði mig mikið á því
Vildir vita mínar tilfinningar
Vildir vita hvað mér fanns um morðið

Ég hafði lokað allt inni
Ég vildi engum frá því segja
Tilfinningar svo sárar
Minningar svo vondar
Þú vildir vita hvað gerðist
Þú vildir sjá mig þjást

Að lokum fékk ég að sjá
Að þú varst maðurinn
sem ég hataði mest
Þú lést grímu falla
og andlitið kom í ljós
Nú skil ég
Nú veit ég
að það varst þú
sem móðir mína drapst