Ung
og heit
sigldu þau
seglum þöndum
um lífæð ástarinnar
í leit að hjarta
velsköpuðu
hjartalaga hjarta
með hólf fyrir bæði.
En funheitt blóðið
bar hann burt
með blik í auga.
Um háræðarnar hríslast hún
með hugaróra
og yrkir
einmana ljóð
um ólgandi þrá.
Í ósæð
og afkimum hjartans
óma ástríðustunur
svo ákaft
er elskendur mætast
að eldrautt hjartað missir slag
í bylgju af blóði
berst hann
burt
hún hríslast um háræðar
- og stynur.