Ég afrekaði svolítið í dag.
Freistingin stóð fyrir framan mig brosandi

og ég bara brosti til baka.

Mér finnst það sem gerðist næst undarlegt,
það vaknaði innra með mér
dásamleg tilfinning sem fylgdi mér lengi

sátt við það sem ég er.

Sjáðu til, Freisting er kona
sem ef þú hleypir inn í líf þitt
þú losnar ekki auðveldlega við.

En þegar ég neyta henni um eitthvað móðgast hún
og með tímanum ef ég móðga hana nógu mikið
verður aðdráttarafl hennar veikara

og sjón mín afruglast.

Ég sé hvað hún er
og hvað hún gerir mér
og með því
hver ég svo sannarlega er.