Fyrsta ljóðið sem ég skrifaði, ég var 12 ára og undir áhrifum frá Davíði frá fagrskógi
Ástir okkar eru eins og vængjarblak
sem stoppar ei eitt andartak
ég beið þín svo lengi
að ég hélt ég aldrei þig fengi
en nú sitjum við og horfum út á sæinn
og hugsum um liðna daginn
og ástin blómstrar enn
við erum nú einu sinni menn
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.