Dögun

Brátt kom dögun.
Maður fór á fætur.
Hann var skrítinn í högum.
Erfiðar þessar nætur.

Hádegið

Maður og kona snæða matinn.
Maður tekur gaffal og hnífa.
Kona sker þá fatinn.
Maður segir “ég svo þrífa”

Síðdegið

Kona bakar köku.
Maður horfir á fótboltann.
Maður heldur sér á vöku.
Svo hann geti klárað jógúrtann.

Kveldið

Brátt kom kveldið.
Maður fór að sofa.
Hann var þreyttur eftir seldið.
En gleymdi sér að lofa

Nóttin

Maður vaknar þreyttur.
Lítur í spegilinn.
Hann sér að hann er breyttur.
En vantar morguninn.